| ຫວຽດນາມ ປະກອບສ່ວນຢ່າງແທດຈິງໃນການສ້າງເອກະສານນິຕິກໍາສາກົນ | |
| ຫວຽດນາມ ຍືນອັນດັບທີ 5 ທົ່ວຄະນະທີ່ Army Games 2022 |
ຊີວິດການເປັນຢູ່ໝັ້ນຄົງຈາກອາຊີບດັ່ງເດີມ
ຕາແສງ ອານກວາງຮື້ວ, ເມືອງ ຈາກູ, ຈາວິງ ໃນຕົ້ນເດືອນສິງຫາຜ່ານມາ, ພາຍຫຼັງຝົນຕົກຢ່າງວ່ອງໄວ, ໃນເນື້ອທີ່ສວນປະມານ 1.000 ຕາແມັດ, ນາງ ກວາງທິອຸດ (ຕາແສງ ອານກວາງຮຸຍ) ພວມພາກັນເກັບຜັກ ໃຫ້ທັນເວລາ. ເນື້ອທີ່ປູກຜັກຂອງຄອບຄົວນາງ ມີຜັກທຸກປະເພດ, ຄື: ຜັກກາດ, ຜັກປັງ, ຜັກສະລັດ, ເຄື່ອງເທດ... ທັງໝົດແມ່ນໃນເວລາເກັບກ່ຽວ.
 |
| ນາງ ກວາງທິອຸດ |
ນາງ ກວາງທິອຸດ ກ່າວວ່າ: ຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍ ໄດ້ອາໄສຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນນີ້ຫຼາຍລຸ້ນຄົນ. ມີອາຊີບໜຶ່ງທີ່ຫາລ້ຽງຊີບຄືປູກຜັກ. ໃນເມື່ອກ່ອນພວກເຮົາປູກພືດແບບເປັນຊີ່ນເຄີຍ, ບໍ່ມີວິທີການ, ລາຍຮັບຂອງພວກເຮົາບໍ່ພຽງພໍເພື່ອດໍາລົງຊີວິດ.
ຕັ້ງແຕ່ປີ 2016; ໄດ້ອາໄສເງິນກູ້ 20 ລ້ານດົ່ງຈາກສະຫະພັນແມ່ຍິງຕາແສງ ອານກວາງຮຸຍ ແລະ ໄດ້ສອນວິທີວີທະຍາສາດ, ຄອບຄົວຂ້າພະເຈົ້າມີລາຍຮັບທີ່ໝັ້ນຄົງແຕ່ 6 ຫາ 7 ລ້ານດົ່ງ/ເດືອນ. ພາຍຫຼັງຈ່າຍເງິນກູ້ເດືອນຫຼາຍກ່ວາ 1 ລ້ານດົ່ງ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ທ້ອນໂຮມ ເພື່ອຊື້ໂທລະພາບ; ລ້ຽງລູກສີ່ຄົນເພື່ອຮຽນໜັງສື ແລະ ທ້ອນເງິນຈໍານວນໜຶ່ງເພື່ອພັກຜ່ອນເມື່ອເຖົ້າແກ່ມາ.
ຈັກສານເຄື່ອງຖະກຳ ກໍ່ແມ່ນອາຊີບດັ້ງເດີມຂອງຊາວໝູ່ບ້ານ ໂຢງດິ່ງ, ຕາແສງ ດ່າຍອານ, ເມືອງ ຈາກູ, ຈາວິງ. ຍ້ອນຕົວແບບນີ້, ນາງ ເຢຶອງທິຕຽນ (ເກີດປີ 1966) ມີທັງລາຍຮັບທີ່ໝັ້ນຄົງ ແລະ ມີເວລາດູແລລູກຫຼານ ເມື່ອລູກໄປອອກແຮງງານຢູ່ໄກ.
 |
| ນາງ ເຢຶອງທິຕຽນ ມີທັງລາຍຮັບທີ່ໝັ້ນຄົງ ແລະ ມີເວລາດູແລລູກຫຼານ ເມື່ອລູກໄປອອກແຮງງານຢູ່ໄກ. |
ນາງ ຕຽນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ບໍ່ຮູ້ວ່າອາຊີບຈັກສານຂອງບ້ານ ມີແຕ່ຍາມໃດ, ແຕ່ຈາກລຸ້ນພໍ່ແມ່ຈຶ່ງເຮັດອາຊີບນີ້ເພື່ອຫາທາງລ້ຽງຊີບ. ນາງເຄີຍໄປຕົວເມືອງເພື່ອເຮັດວຽກເປັນຜູ້ຊ່ວຍບ້ານ ເພື່ອເສີມສ້າງລາຍຮັບ, ແຕ່ນາງຕ້ອງຢູ່ໄກບ້ານ, ຫ່າງໄກຜົວ ແລະ ລູກ. ຫວ່າງມໍ່ໆນີ້, ເມື່ອລູກໃຫຍ່ຂອງນາງໄປເຮັດວຽກຢູ່ຕົວເມືອງ, ນາງໄດ້ກັບບ້ານເພື່ອດູແລຫຼານ. ນອກຈາກໄດ້ໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບຄອບຄົວແລ້ວ, ນາງ ແລະ ຜົວ ຍັງມີລາຍຮັບ 100.000 ດົ່ງ/ວັນ ຈາກການຫຍິບປັກຖັກແສ່ວເຄື່ອງຖະກຳ.
ຕາມທ່ານນາງ ເລແທງຈາ, ປະທານສະຫະພັນແມ່ຍິງຕາແສງ ອານກວາງຮຸຍ ແລ້ວ: ຄອບຄົວຂອງນາງ ກວາງທິອຸດ ແມ່ນໜຶ່ງໃນ 32 ສະມາຊິກ ທີ່ເຂົ້າຮ່ວມບັນດາຮູບແບບການຮ່ວມມືຂອງໝູ່ບ້ານປູກຜັກປອດໄພ. ດ້ວຍຮູບແບບດັ່ງກ່າວ, 27/32 ຄອບຄົວທຸກຍາກຢູ່ ອານກວາງຮຸຍ ກ່ອນໜ້ານີ້ ໄດ້ຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກ ແລະ ຄົງຕົວຂອງຊີວິດ.
ວຽກເກົ່າ, ວິທີເຮັດອັນໃໝ່
ທ່ານນາງ ເລແທງຈາ, ປະທານສະຫະພັນແມ່ຍິງຕາແສງ ອານກວາງຮຸຍ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ແທນທີ່ຈະປູກຜັກແບບດັ້ງເດີມ ແລະ ຂະໜາດນ້ອຍ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າ ກໍ່ຕັ້ງກຸ່ມປູກຜັກປອດສານຜີດເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອປະຊາຊົນດ້ວຍທຶນຮອນ ແລະ ວິທີການປູກຝັງ. ບັນດາສະມາຊິກໃນກຸ່ມໄດ້ປະສານສົບທົບກັນ ເພື່ອຊ່ວຍສະມາຊິກຫຼຸດຜ່ອນຕົ້ນທຶນການຜະລິດ, ອໍານວຍຄວາມສະດວກໃນການປູກຝັງ, ແລະ ຮັບປະກັນຜົນຜະລິດຂອງສິນຄ້າ. ພິເສດແມ່ນສະມາຊິກຍັງສາມາດກູ້ຢືມທຶນ ຈາກທະນາຄານນະໂຍບາຍສັງຄົມຜ່ ານສະຫະພັນແມ່ຍິງເພື່ອລົງທຶນການຜະລິດ ແລະ ປູກຝັງ.
“ຄົນສ່ວນໃຫຍ່ມີ 2.000 m2; ຕໍ່າສຸດທີ່ແມ່ນ 500 m2 ສໍາລັບການປູກຝັງ; ສະມາຊິກ 32 ຄົນທີ່ເຂົ້າຮ່ວມຕົວແບບ ມີລາຍຮັບທີ່ໝັ້ນຄົງແລ້ວ. ສິດທິຂອງແມ່ຍິງໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງ ແລະ ສະໜັບສະໜູນຈາກສະຫະພັນແມ່ຍິງທຸກຂັ້ນ; ຄະນະພັກ, ລັດຖະບານ…”, ທ່ານນາງ ເລແທງຈາ ກ່າວວ່າ.
 |
| ເປັນທີ່ຮູ້ກັນດີວ່າ ການຖັກແສ່ວແບບດັ້ງເດີມໃນເມື່ອກ່ອນ ມີຫຼາຍຂັ້ນຫຼາຍຂອດ ແລະ ລາຄາຖືກ, ເຮັດໃຫ້ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນມີຄວາມລຳບາກ. ພາຍຫຼັງຊຸດອົບຮົມຫຼາຍແຫ່ງຂອງສະມາຄົມຊາວກະສິກອນເມືອງຈ່າງກູ, ປະຊາຊົນໄດ້ຫັນມາເປັນເຄື່ອງຫັດຖະກຳຈັກສານ. |
ທ່ານນາງ ຢ້ຽບຖິຈາງ (ໝູ່ບ້ານ ໝູ່ບ້ານ ໂຢງດິ່ງ, ຕາແສງ ດ່າຍອານ, ເມືອງ ຈາກູ, ຈາວິງ) ແມ່ນເຈົ້າຂອງ ໂຮງຈັກຖັກແສ່ວທີ່ມີຊື່ສຽງຢູ່ ຈາວິງ. ສິ່ງຂອງທີ່ຜະລິດໂດຍສະຖານທີ່ນີ້ ແມ່ນແບບຈໍາລອງຂອງເຄື່ອງໃຊ້ໃນຄົວເຮືອນ, ເຊັ່ນ: ກະຕຸກນ້ໍາ, ເຕົ້ົ້າຊາ ຫຼື ອຸປະກອນການຫາປາຂະຫນາດນ້ອຍ, ເຊັ່ນ: ຫຼີ່, ເຊິ່ງໃຊ້ໃນການຕົບແຕ່ງ ແລະ ສະແດງ. ດ້ວຍລາຄາຂາຍ 100.000 ດົ່ງ/ຊຸດຜະລິດຕະພັນ, ສາຂາດ້ວຍສະມາຊິກ 87 ຄົນໃນກຸ່ມສະຫະກອນ ໄດ້ “ເຮັດບໍ່ທັນຂາຍ”.
ເປັນທີ່ຮູ້ກັນດີວ່າ ການຖັກແສ່ວແບບດັ້ງເດີມໃນເມື່ອກ່ອນ ມີຫຼາຍຂັ້ນຫຼາຍຂອດ ແລະ ລາຄາຖືກ, ເຮັດໃຫ້ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນມີຄວາມລຳບາກ. ພາຍຫຼັງຊຸດອົບຮົມຫຼາຍແຫ່ງຂອງສະມາຄົມຊາວກະສິກອນເມືອງຈ່າງກູ, ປະຊາຊົນໄດ້ຫັນມາເປັນເຄື່ອງຫັດຖະກຳຈັກສານ.
“ທຸກໆ 10 ມື້, ບັນດາສີນຄ້າແມ່ນເກັບຊື້ຫນຶ່ງ ເພື່ອຂາຍເປັນຂອງທີ່ລະນຶກໃນປະເທດ ຫຼື ເພື່ອສົ່ງອອກ. ໃນເດືອນໜຶ່ງ, ພື້ນຖານທີ່ຂາຍຜະລິດຕະພັນປະມານ 1,500 ຊຸດຜະລີດຕະພັນ. ສ້າງຕັ້ງແຕ່ປີ 2007 ມາຮອດປະຈຸບັນ, ພື້ນຖານແມ່ນມີຄວາມໝັ້ນຄົງໃນການສະໜອງວຽກເຮັດງານທຳ ແລະ ຮັບຈຳໜ່າຍຜະລິດຕະພັນ”, ທ່ານນາງ ຢ້ຽບຖິຈາງ ເນັ້ນໜັກວ່າ.
| ຕາມການລາຍງານຂອງຄະນະກຳມະການປະຊາຊົນແຂວງ ຈາວິງ ແລ້ວ: ປະຈຸບັນ, ທົ່ວແຂວງມີ 10.207 ຄອບຄົວທຸກຍາກ ຕາມມາດຖານຄວາມທຸກຍາກຫຼາຍດ້ານໃນໄລຍະ 2022 – 2025 ກວມ 3,56% ຂອງຈຳນວນຄອບຄົວທັງໝົດ; ໃນນັ້ນ, ຈຳນວນຄອບຄົວຊາວເຜົ່າ ຂະແມ ທຸກຍາກມີ 6.483 ຄອບຄົວ. ໃນ 6 ເດືອນຕົ້ນປີ 2022, ແຂວງໄດ້ປ່ອຍເງິນກອງທຶນ “ເພື່ອຄົນທຸກຍາກ” ແລະ ລະດົມການດູແລຄອບຄົວທຸກຍາກ, ເກືອບທີ່ທຸກຍາກ, ຄອບຄົວປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກທີ່ສຸດ, ຄອບຄົວທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກພະຍາດໂຄວິດ-19, ໄພທຳມະຊາດ, ໂລກລະບາດ ຢູ່ໝູ່ເກາະ, ເຂດຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍ... ດ້ວຍຍອດມູນຄ່າ 4,9 ຕື້ດົ່ງ. ມາຮອດເດືອນ ມິຖຸນາ 2022, ທົ່ວແຂວງໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອ 7.421 ຄອບຄົວທຸກຍາກ, ຄອບຄົວທີ່ເກືອບທຸກຍາກ, ຄອບຄົວທີ່ຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກ ເພື່ອກູ້ຢືມເງິນກູ້ ແລະ ຮັກສາສະຖຽນລະພາບທາງດ້ານຊີວິດການເປັນຢູ່ ດ້ວຍມູນຄ່າ 248.381 ຕື້ດົ່ງ. |
ຄຳຮຸ່ງ
