ການຊະນະຂໍ້ຕົກລົງເຈນີວາ: ຫວຽດນາມມີຄວາມອອ່ນໂຍນ, ສະຫຼາດສ່ອງໃສ ແລະ ໝັ້ນຄົງໃນການເຈລະຈາ

ສັນຍາເຈນີວາ ແມ່ນປຶ້ມຄູ່ມືອັນລ້ຳຄ່າກ່ຽວກັບໂຮງຮຽນການຕ່າງປະເທດ ແລະ ການທູດຫວຽດນາມ
	ທ່ານ​ລັດຖະມົນຕີ​ການ​ຕ່າງປະ​ເທດ ບຸ່ຍແທັງເຊີນ ​ໄດ້​ມີ​ການ​ພົບ​ປະ​ກັບ​ບັນດາ​ການ​ນຳ​ຂອງ ສປຊ ​ຢູ່ Geneva

ປັດ​ໄຈສໍາຄັນທີ່​ຕັດ​ສິນໃຫ້​ຄະ​ນະ​ຜູ້​ແທນ​ຫວຽດ​ນາມ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ໂຕະ​ກອງ​ປະ​ຊຸມ​ເຈ​ນີ​ວາ ທ່ານ ພັນໂທ ຮວ່າງຊວນຈ້ຽນ ຮອງສາດສະດາຈານ, ປະລິນຍາເອກ, ກຳມະການສູນກາງພັກ, ເລຂາຄະນະພັກການທະຫານສູນກາງ, ຮອງລັດຖະມົນຕີກະຊວງປ້ອງກັນປະເທດ ໄດ້ກ່າວ່າ: ນັບແຕ່ກາງປີ 1953 ເປັນຕົ້ນມາ, ເມື່ອມີການເຊັນສັນຍາຢຸດລົງນາມຢຸດຕິສົງຄາມຢູ່ແຫຼມເກົາຫຼີເໜືອ, ໃນຄະນະນີ້ ທ່າອ່ຽງຂອງປະຊາຄົມໂລກພວມ​ພັດທະນາ​ຢ່າງ​ແຂງ​ແຮງ, ​ປະ​ເທດ​ໃຫຍ່​ຕ້ອງການ​ແກ້​ໄຂ​ຄວາມ​ຂັດ​ແຍ່ງ​ກັນ ​ແລະ ສົງຄາມ​ໂດຍ​ຜ່ານ​ການ​ເຈລະຈາ. ວັນ​ທີ 18 ກຸມພາ 1954, ຢູ່​ນະຄອນຫຼວງ​ເບີ​ລິນ, ກອງ​ປະຊຸມ​ລັດຖະມົນຕີ​ການ​ຕ່າງປະ​ເທດ​ຂອງ 4 ປະ​ເທດ​ສະຫະພາບ​ໂຊ​ວຽດ, ອາ​ເມ​ລິ​ກາ, ອັງກິດ, ຝຣັ່ງ ​ໄດ້​ຕົກລົງ​ທີ່ຈະຈັດ​ກອງ​ປະຊຸມ​ສາກົນ​ຢູ່​ນະຄອນ​ເຈ​ນີວາ (ສະ​ວິດ) ​ເພື່ອ​ແກ້​ໄຂ​ບັນຫາ​ເກົາຫຼີເຫຼືອ ​ແລະ ຟື້ນ​ຟູ​ສັນຕິພາບອິນດູຈີນຄືນ.

ໃນວັນທີ 26 ເມສາ 1954, ກອງປະຊຸມເຈນີວາໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນປະຊຸມ. ໃນຂະນະດຽວກັນນີ້, ຢູ່ຮ່ອມພູດ້ຽນບຽນຝູ (ດ້ຽນບຽນ, ຫວຽດນາມ), ກອງທັບທະຫານຝຣັ່ງ ພວມຕົກຢູ່ໃນສະພາບທີ່ຫຍຸ້ງຍາກທີ່ສຸດ ກ່ອນການບຸກໂຈມຕີຢ່າງແຂງແຮງຂອງບັນດາຫົວໜ່ວຍກອງທັບປະຊາຊົນຫວຽດນາມ. ຫຼັງ​ຈາກບັນດາຖານທີ່ໝັ້ນ ຮິມລາມ, ເອກະລາດ​ຖືກ​ທຳລາຍ, ກອງທັບທະຫານຝຣັ່ງ ​ຢູ່​ບ້ານ​ແກ້ວ​ກໍ່​ຖືກ​ບັງຄັບ​ໃຫ້​ຍອມ​ຈຳນົນ. ​ໃນເວລາດຽວກັນ, ​ເຂດ​ໝັ້ນ​ທີ່​ໝັ້ນ​ຫຼາຍ​ແຫ່ງ​ຢູ່ພື້ນທີ່​ຕາ​ເວັນ​ອອກ​ຂອງ​ເມືອງ​ແທງ​ກໍ່​ຖືກ​ທຳລາຍ, ກອງທັບທະຫານຝຣັ່ງ ​ຕົກເຂົ້າສູ້ທ່າຮັບ, ກະວົນກະວານ​ສັບສົນ.

​ເຖິງ​ຢ່າງ​ໃດ​ກໍ່ຕາມ, ຍ້ອນ​ສົງຄາມ​ຢູ່ ດ້ຽນບຽນ​ຝູ ຍັງ​ບໍ່​ທັນ​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ, ຍ້ອນແນວນັ້ນກອງທັບຝຣັ່ງ ຈິ່ງຍັງ​ຄົງ​ມີ​ຄວາມ​ຫວັງ​ຈະໄດ້ຮັບ​ໄຊຊະນະ​ທາງ​ການ​ທະຫານ, ສ້າງ​ທ່າ​ອ່ຽງ​ໄດປຽບຢູ່​ໂຕະ​ເຈລະຈາ​ເພື່ອ​ຢຸດຕິ​ສົງຄາມ​ຢູ່ ຫວຽດນາມ ຢ່າງ​ສົມ​ກຽດ.

ກອງ​ປະ​ຊຸມ​ເຈ​ນີ​ວາ​ປຶກ​ສາ​ຫາ​ລື​ການ​ຟື້ນ​ຟູ​ສັນ​ຕິ​ພາບ​ຢູ່​ອິນ​ດູ​ຈີນ - ຮູບ​ພາບ​ຂອງ​ກະ​ຊວງ​ການ​ຕ່າງ​ປະ​ເທດ

​ແລະ​ພຽງ​ແຕ່​ຕົ້ນ​ເດືອນ​ພຶດສະພາ 1954, ​ເມື່ອ​ກຸ່ມ​ຖານ​ທັບ​ດ້ຽນບຽນ​ຝູຂອງ​ກອງທັບທະຫານຝຣັ່ງ ​ຖືກທະຫານປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ປິດ​ລ້ອມ​ຮອບ​ເທື່ອ​ລະ​ກ້າວ, ບີບຮັດ ບໍ່ສາມາດກອບກູ້ເອົາສິ່ງທີ່ລົ້ມຈົມໄວ້ໄດ້ສະນັ້ນພວກລ່າເມືອງຂຶ້ນຝຣັ່ງ ແລະ ບັນດາປະເທດພັນທະມິດຈິ່ງ​ຖືກ​ບັງຄັບ​ໃຫ້​ນັ່ງ​ຢູ່ໂຕະເຈລະຈາກັບລັດຖະບານ ສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ຫວຽດນາມ.

ຕອນ​ບ່າຍ​ວັນ​ທີ 7 ພຶດສະພາ 1954, ກອງ​ບັນຊາ​ການ​ທະຫານຝຣັ່ງ ຢູ່​ຖານ​ທັບ ດ້ຽນບຽນ​ຝູ ໄດ້​ຍອມ​ຈຳນົນ​ຢ່າງ​ເປັນ​ທາງ​ການ. ບັ້ນຮົບດ້ຽນບຽນຝູ ຂອງກອງທັບ ແລະ ປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ໄດ້ຮັບໄຊຊະນະຢ່າງສິ້ນເຊີງ, ສ້າງໄຊຊະນະ “ດັງກ້ອງກັງວານ 5 ທະວີບ, ສັ່ນສະເທືອນທົ່ວໂລກ”. ການຕໍ່ຕ້ານຍືດເຍື້ອຍາວນານ​ແກ່ຍາວ​ເປັນ​ເວລາ 9 ປີ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ, ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ນຳພາ​ຂອງ​ຄະນະ​ບໍລິຫານ​ງານ​ສູນ​ກາງ​ພັກ, ເຊິ່ງນໍາໂດຍ ປະທານ ​ໂຮ່ຈິ​ມິນ ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງດ້ວຍໄຊຊະນະ​ຢ່າງ​ຈົບງາມ.

ສາມາດ​ຢັ້ງຢືນ​ໄດ້​ວ່າ: ໄຊຊະນະ​ບັ້ນ​ຮົບ​ຍຸດ​ທະ​ສາດ​ລະດູ​ໜາວ​ປີ 1953-1954 ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ​ໃນ​ໄຊຊະນະ​ດ້ຽນບຽນ​ຝູ ດ້ວຍ​ກຳລັງ​ຫຼັກ​ແຫຼ່ງຂອງ​ກອງທັບ​ປະຊາຊົນ​ຫວຽດນາມ ​ເຊິ່ງແມ່ນ​ປັດ​ໄຈ​ຕັດສິນ​ຊີ້​ຂາດໃນການນຳພາ​ຄະນະຜູ້ແທນຂອງ​ລັດຖະບານສາທາລະນະ​ລັດ ປະຊາທິປະ​ໄຕ ຫວຽດນາມ ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ກອງ​ປະຊຸມ, ​ໄດ້​ບັງຄັບ​ໃຫ້​ຝ່າຍ​ຝຣັ່ງຕ້ອງ​ເຈລະຈາ​ໂດຍ​ກົງ​ກັບ​ຜູ້ຕາງໜ້າຢ່າງແທ້ຈິງ ​ຂອງ​ປະຊາຊົນ​ຫວຽດນາມ, ທຳລາຍກົນອຸບາຍໃຫ້ຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍລັດຖະບານຫຸ່ນເຊີດຂອງບ່າວດ້າຍໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງໂດຍຊາວຝຣັ່ງ, ພ້ອມ​ກັນ​ນັ້ນ​ກໍ່​ສ້າງ​ທ່າ​ອ່ຽງ​ໃຫ້ແກ່​ຄະ​ນະ​ຜູ້​ແທນ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ຢູ່​ທີ່​ໂຕະ​ເຈ​ລະ​ຈາ.

ດັ່ງທີ່ ​ປະທານ ​ໂຮ່ຈີ​ມິນຢືນຢັນ​ວ່າ: “ອຳນາດ​ອັນ​ແທ້​ຈິງ​ແມ່ນ​ສຽງ​ຄ້ອງ, ​ແຕ່​ການ​ທູດ​ຄື​ສຽງ, ຖ້າ​ສຽງ​ຄ້ອງ​ດັງ, ສຽງ​ກໍ່ຈະ​ຈະ​ດັງ​”. ໄຊຊະນະ ດ້ຽນບຽນຝູຄວາມຈິງແມ່ນສຽງທີ່ດັງຫຼາຍທີ່ສຸດ ເຊິ່່ງດັງກ້ອງກັງວານໄປທົ່ວທຸກມຸມໂລກ, ດັງກ້ອງກັງວານຢ່າງໜັກແໜ້ນໃນກອງປະຊຸມເຈນີວາ, ມ້າງເພທຳລາຍເຈດຈຳນົງຮຸກຮານຂອງພວກລ່າເມືອງຂຶ້ນຝຣັ່ງຢ່າງສິ້ນເຊີງ ແລະ ການແຊກແຊງຢ່າງໂຫດຮ້າຍຂອງຈັກກະພັດອາເມລິກາ ທີ່​ໂຕະ​ເຈລະຈາ​ກັບ​ລັດຖະບານ ສາທາລະນະ​ລັດ ປະຊາທິປະ​ໄຕ ຫວຽດນາມ.

ເວົ້າອີກຢ່າງໜຶ່ງ, ໄຊຊະນະປະຫວັດສາດ ດ້ຽນບຽນຝູ ໄດ້ປ່ຽນໂສມໜ້າຂອງສົງຄາມ, ເປັນປັດໄຈຕັດສິນໄຊຊະນະຂອງກອງປະຊຸມ ເຈນີວາ, ຂະນະດຽວກັນສ້າງກາລະໂອກາດໃຫ້ພວກເຮົາຕໍ່ສູ້ເພື່ອແກ້ໄຂທາງດ້ານການເມືອງ ແລະ ການທະຫານຢ່າງຮອບດ້ານຕໍ່ບັນຫາຫວຽດນາມ ຢູ່​ທີ່​ໂຕະ​ເຈລະຈາ.

​ມີ​ຄວາມ​ອອ່ນໂຍນ, ສະຫຼາດສ່ອງໃສ ແລະ ໝັ້ນ​ຄົງ​ໃນ​ການ​ເຈ​ລະ​ຈາ

ທັນທີທີ່ຫຼັງຈາກ​ໄຊຊະນະ​ດ້ຽນບຽນ​ຝູ​ ໃນ​​ວັນ​ທີ 7 ພຶດສະພາ 1954, ມື້​ຕໍ່​ມາ (8/5/1954), ກອງ​ປະຊຸມ​ເຈ​ນີວາ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ຢຸດຕິ​ສົງຄາມ ​ແລະ ຟື້ນ​ຟູ​ສັນຕິພາບ​ຢູ່​ອິນ​ດູ​ຈີນ​ໄດ້​ໄຂ​ຂຶ້ນ.

​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ກອງ​ປະຊຸມ​ມີ​ຄະ​ນະ​ຜູ້​ແທນ​ທີ່​ມາ​ຈາກ 9 ຝ່າຍ​ຄື: ສະຫະພາບ​ໂຊ​ວຽດ, ຈີນ, ອາ​ເມ​ລິ​ກາ, ອັງກິດ, ຝຣັ່ງ, ສາທາລະນະ​ລັດ​ ປະຊາທິປະ​ໄຕ​ ຫວຽດນາມ, ປະເທດ​ຫວຽດນາມ (​ລັດຖະບານ​ບ່າວດ້າຍ), ລາຊະ​ອານາຈັກ​ລາວ ​ແລະ ລາຊະ​ອານາຈັກ​ກຳປູ​ເຈຍ.

​ໃນ​ນັ້ນ, ມີຈໍານວນຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ປະ​ເທດ​ໃຫຍ່ 5 ຄະນະ​ຄື: ອັງກິດ (​ໂດຍ​ທ່ານ​ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ Anthony Eden ນຳ​ໜ້າ), ອາ​ເມ​ລິ​ກາ ( ຫົວໜ້າ​ຄະນະ: ພົນ​ເອກ Walter Bedell Smith, ​ລັດຖະມົນຕີຊ່ວຍວ່າການກະຊວງການຕ່າງປະເທດ.); ສາ​ທາ​ລະ​ນະ​ລັດ ​ປະ​ຊາ​ຊົນ​ຈີນ (ຫົວ​ຫນ້າ​ຄະ​ນະ​: ນາ​ຍົກ​ລັດ​ຖະ​ມົນ​ຕີ ​ແລະ ​ລັດ​ຖະ​ມົນ​ຕີ​ວ່າການກະຊວງການ​ຕ່າງ​ປະ​ເທດ Chu Ân Lai); ສະຫະພາບໂຊວຽດ (ຫົວໜ້າຄະນະ: ປະທານສະພາລັດຖະມົນຕີ Vyacheslav Molotov); ຝຣັ່ງ (ຫົວໜ້າຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ແມ່ນ​ທ່ານ​ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ Georges Bidault, Pierre Mendes-France).

ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ທີ່​ຍັງ​ເຫຼືອ​ອີກ 4 ຄະນະລວມມີ: ສາທາລະນະ​ລັດ ປະຊາທິປະ​ໄຕ ຫວຽດນາມ ນຳ​ໂດຍ​ ທ່ານ ຟ້າ​ມວັນ​ດົງຮອງ​ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ລັດຖະມົນຕີ​ວ່າການ​ກະຊວງ​ການ​ຕ່າງປະ​ເທດ ເປັນຫົວໜ້າຄະນະ; ລັດ​ຖະ​ບານ ບ່າ​ວ​ດ້າຍ ນຳ​ໂດຍ ຫງຽນ​ກັວກດິ້ງ; ຣາຊະ​ອາ​ນາ​ຈັກ​ລາວນໍາໂດຍ ທ່ານ ​ພຸຍສະ​ນາ​ນິ​ກອນ ​ແລະ ​ຊະ​ອາ​ນາ​ຈັກ​ກໍາ​ປູ​ເຈຍ​ນໍາ​ໂດຍ ທ່ານ Tep Phan​.

​ເມື່ອ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ກອງ​ປະຊຸມ, ທ່ານ ​ຟ້າ​ມວັນ​ດົ່ງ ​ຮອງ​ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ, ລັດຖະມົນຕີ​ວ່າການ​ກະຊວງ​ການ​ຕ່າງປະ​ເທດ ໄດ້​ຕາງໜ້າ​ໃຫ້​ລັດຖະບານ ສາທາລະນະ​ລັດ ປະຊາທິປະ​ໄຕ ຫວຽດນາມ ​ມີຈຸດຍືນທີ່ແນວແນ້ວ່າ: “ການບັນລຸແນວທາງ​ແກ້​ໄຂທີ່ສົມບູນຄືການ​ຢຸດເປັນສັດຕູກັນທົ່່ວແຫຼມອິນດູຈີນ. ​ໄປ​ຄຽງ​ຄູ່​ກັບ​ການ​ແກ້​ໄຂ​ທາງ​ການ​ເມືອງ​ຂອງ​ຫວຽດນາມ, ລາວ ​ແລະ ກຳປູ​ເຈຍ ບົນ​ພື້ນຖານ​ເຄົາລົບ​ເອກະລາດ, ອະທິປະ​ໄຕ, ​ເອກະ​ພາບ ​ແລະ ຜືນ​ແຜ່ນດິນ​ອັນ​ຄົບ​ຖ້ວນ​ຂອງ​ແຕ່ລະ​ປະ​ເທດ​ອິນ​ດູ​ຈີນ.”

ຕາມ​ທີ່ ທ່ານ ຫງວຽນ​ແມ້ງ​ເຕິມ, ຮອງ​ຫົວໜ້າ​ຄະນະ​ພົວພັນ​ຕ່າງປະ​ເທດ​ສູນ​ກາງກ່າວວ່າ, ນັບ​ແຕ່​ມື້​ທີ່​ກອງ​ປະຊຸມ​ເລີ່​ມດຳ​ເນີນ​ໄປ, ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ຫວຽດນາມ ​ໄດ້ມີ​ຄວາມ​ອອ່ນໂຍນ, ເປັນເຈົ້າການຕັ້ງໜ້າ​ຜັນ​ຂະຫຍາຍ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ດ້ານ​ການ​ທູດ ​ແລະ ສາກົນ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ. ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງພວກເຮົາມີຄວາມຕັ້ງໃຈຢ່າງແນ່ວແນ່ໃນການປະເຊີນຫນ້າກັບສິ່ງທ້າທາຍ ແລະ ນະໂຍບາຍທັງຫມົດແຕ່ມີໄຫວພິບ, ສະຫລາດຄ່ອງແຄ້ວໃນຍຸດໂທບາຍຂອງພວກເຮົາ.

ຄຽງ​ຄູ່​ໄປກັບ​ການ​ຕໍ່ສູ້​ຢູ່​ທີ່ໂຕະ​ເຈລະຈາ, ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ໄດ້​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ຢ່າງ​ຕັ້ງໜ້າ, ​ແກ້​ໄຂ​ຢ່າງອອ່ອນໂຍນ​ກັບບັນດາ​ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ໂຊ​ວຽດ, ຈີນ ​ແລະ ຝຣັ່ງ, ​ໄດ້​ຈັດ​ກອງ​ປະຊຸມຖະແຫຼງ​ຂ່າວ, ​​ພົບ​ປະ​ກັບ​ຫຼາຍ​ຮ້ອຍບັນດາ​ອົງການ​ຈັດຕັ້ງປະຊາຊົນ ແລະ ອົງການໆເມືອງ​ຂອງ​ຝຣັ່ງ ​ເພື່ອ​ສະ​ແດງເຈດຕະນາ ​ແລະ ​ການ​ຕັດສິນ​ໃຈ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ, ກ່າວປະນາມການກະທໍາທີ່ຮຸກຮານ ແລະ ການ​ກໍ່​ການ​ຮ້າຍ​ຂອງບັນດາ​ກຳ​ລັງ​ສັດຕູ. ບັນດາ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ປະກອບສ່ວນ​ໃຫ້​ປະຊາ​ຄົມ​ຝຣັ່ງ ​ແລະ ສາກົນ​ສະໜັບສະໜູນ​ຫຼັກ​ໝັ້ນ​ຂອງ​ຫວຽດນາມ, ບັງຄັບ​ໃຫ້​ລັດຖະບານ ຝຣັ່ງ ຍອມຮັບ​ແຜນການ​ແກ້​ໄຂ​ຢ່າງ​ຄົບ​ຖ້ວນ​ຂອງ​ຫວຽດນາມ ​ແລະ ອິນ​ດູ​ຈີນ.

ກອງ​ປະ​ຊຸມ​ເຈ​ນີ​ວາ​ກ່ຽວ​ກັບ​ອິນ​ດູ​ຈີນ​ໄດ້​ແບ່ງ​ອອກ​ເປັນ​ສອງ​ໄລ​ຍະ​ຕົ້ນ​ຕໍ.

ໄລຍະທີ 1 (ແຕ່ວັນທີ 8 ພຶດສະພາ 1954 – 23 ມິຖຸນາ 1954): ນີ້ແມ່ນໄລຍະທີ່ບັນດາຝ່າຍສະເໜີຈຸດຢືນກ່ຽວກັບວິທີແກ້ໄຂບັນຫາຫວຽດນາມ ແລະ ອິນໂດເນເຊຍ.

ໃນຄວາມເປັນຈິງແລ້ວ, ຫຼັກໝັ້ນລະຫວ່າງບັນດາຄະນະຜູ້ແທນທີ່ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມໄດ້ມີໄລຍະຫ່າງຂ້ອນຂ້າງຫຼາຍ ການ​ເຈລະຈາ​ດຳ​ເນີນ​ໄປ​ຢ່າງ​ຊ້າໆ. ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ 9 ສະຫາຍ ໄດ້ຍື່ນຂໍ້​ສະ​ເໜີ ​ແລະ ຫຼັງຈາກນັ້ນກໍ່ດຳ​ເນີນ​ການ​ສົນທະນາ​ທົ່ວ​ໄປ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ການຜ່ອນຜັນເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນປາກົດຢູ່ໃນການສົນທະນາສ່ວນຕົວເທົ່ານັ້ນ. ສາເຫດຕົ້ນຕໍສໍາຄັນກ່ຽວເນື່ອງໄປເຖິ່ງຄວາມ "ຫ່າງເຫີນ" ນີ້ແມ່ນຄວາມແຕກຕ່າງທາງດ້ານອຸດົມການ, ໂດຍສະເພາະລະຫວ່າງຜູ້ແທນອາເມລິກາ ແລະ ຈີນ. ຫົວໜ້າ​ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ສະຫະພາບ​ໂຊ​ວຽດ Molotov ​ແລະ ຫົວໜ້າ​ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ອັງກິດ Anthony Eden ຕ້ອງ​ເຮັດ​ໜ້າ​ທີ່ “ຕົວ​ກາງ” ​ແລະ ເປັນສື່​ມວນ​ຊົນໃຫ້ທັງ​ສອງ​ຝ່າຍ.

ກ່ຽວ​ກັບການກໍານົດ​ເວລາ​ເຈລະຈາ, ທ່ານ ​ຮອງ​ຫົວໜ້າ​ຄະນະ​ພົວພັນ​ຕ່າງປະ​ເທດ​ສູນ​ກາງ​ໄດ້​ຄັດ​ສະ​ເໜີ​ບົດ​ລາຍ​ງານ​ສະບັບ​ວັນ​ທີ 1 ພຶດສະພາ 1954 ຂອງ​ຄະນະ​ເລຂາທິການ​ສູນ​ກາງ​ພັກ​ແຮງ​ງານ ຫວຽດນາມ ຢ່າງ​ລະອຽດ​ວ່າ: “ພວກ​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ຍາດ​ແຍ່ງ​ເຮັດໃຫ້ກອງ​ປະຊຸມ Geneva ​​ເລີ່​ມຕົ້ນເພື່ອສືບຕໍ່ໄປກອງກັບບັນດາກອງປະຊຸມອື່ນໆ".

​ສົມຄວນເອົາໃຈໃສ່ໃນໄລຍະນີ້ແມ່ນຄະ​ນະ​ຜູ້​ແທນ​ຝຣັ່ງ ​ແລະ ​ຈີນ​ໄດ້​ເຈລະຈາ​ໂດຍ​ກົງ​ຮ່ວມກັນ​ຫຼາຍ​ຄັ້ງ. ການ​ເຈລະຈາ​ມີລັກສະນະຊີ້ຂາດ ໄດ້ຈັດຂຶ້ນໃນວັນທີ 17 - 23 ມິຖຸນາ ປີ 1954, ໃນນັ້ນ ສອງຝ່າຍໄດ້ປຶກສາຫາລືຂອບການແກ້ໄຂບັນຫາອິນດູຈີນ ແມ່ນການແກ້ໄຂບັນຫາການທະຫານກ່ອນ, ແຍກການແກ້ໄຂບັນຫາທາງດ້ານການເມືອງໃນ 3 ຊາດອິນດູຈີນ.

ໃນເບື້ອງຂອງພວກເຮົາ, ອີກດ້ານໜຶ່ງ, ທ່ານ​ ຮອງ​ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ຟ້າ​ມວັນດົ່ງ ຕາງໜ້າ​ໃຫ້​ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ສາທາລະນະ​ລັດ ປະຊາທິປະ​ໄຕ ຫວຽດນາມ ​ເດັດດ່ຽວ​ຕໍ່ສູ້​ເພື່ອ​ຢຸດຕິ​ສົງຄາມ ​ແລະ ຟື້ນ​ຟູ​ສັນຕິພາບ​ຢູ່​ອິນ​ດູ​ຈີນຄືນ ບົນ​ພື້ນຖານ​ການ​ຮັບ​ຮູ້​ເອກະລາດ, ​ເອກະ​ພາບ ​ແລະ ບົນຜືນ​ແຜ່ນດິນ​ອັນ​ຄົບ​ຖ້ວນ ຂອງຫວຽດນາມ, ລາວ ແລະ ກຳປູເຈຍ; ​ເຮັດ​ໃຫ້​ປະຊາຊົນ​ຝຣັ່ງເຫັນ​ວ່າ, ລັດຖະບານ​ຝຣັ່ງ​ຂອງ​ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ Laniel ​ໃນ​ເວລານີ້​ໄດ້​ເຂົ້າ​ໃຈ​ວ່າຕ້ອງມີການ​ປ່ຽນ​ແປງຈິ່ງເຮັດໃຫ້​ກອງ​ປະຊຸມ​ເຈ​ນີວາ​ບັນລຸ​ໝາກຜົນ.

ອີກດ້ານໜຶ່ງ, ​ຫົວໜ້າ​ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ຫວຽດນາມ ຟ້າ​ມວັນ​ດົ່ງ ກໍ່​ຍັງຍາດ​ແຍ່ງ​ເອົາ​ການ​ສະໜັບສະໜູນ​ຢ່າງ​ກວ້າງຂວາງ​ທັງ​ຢູ່​ພາຍ​ໃນ ​ແລະ ນອກກອງປະຊຸມ, ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ການ​ສວຍ​ໃຊ້​ການ​ແລກປ່ຽນ​ຂອງ​ປະມຸກ​ລັດ​ສະຫະພາບ​ໂຊ​ວຽດ ​ແລະ ຫົວໜ້າ​ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ຈີນແມ່ນກ່າວປະນາມຢ່າງຮຸນແຮງຕໍ່ກັບທ່າທີຮຸກຮານຂອງຄະນະຜູ້​ແທນ​ຝຣັ່ງ ​ແລະ ອາ​ເມ​ລິ​ກາ.

ຄຽງ​ຂ້າງກັນ​ນັ້ນ, ​ໃນ​ກອງ​ປະຊຸມ, ບັນຫາ​ຫຍຸ້ງຍາກ​ທີ່​ສຸດ​ແມ່ນ​ເສັ້ນຂັ້ນເຂດ​ແດນແບ່ງເຂດ ​ແລະ ກຳນົດ​ເວລາ​ເລືອກ​ຕັ້ງ​ຢູ່ ຫວຽດນາມ. ຕໍ່ກັບ​ບັນຫາ​ນີ້, ​ໂດຍ​ປະຕິບັດ​ຕາມ​ຄຳ​ແນະນຳ​ຂອງ​ພັກ ​ແລະ ປະທານ​ ໂຮ່ຈິ​ມິນ, ສະຫາຍ ຟ້າ​ມວັນ​ດົ່ງ ​ໄດ້​ສະ​ເໜີ​ໃຫ້​ໃຊ້​ເສັ້ນຂະໜານ​ທີ 16 ​ເປັນ​ເສັ້ນຂັ້ນເຂດ​ແດນ​ຊົ່ວຄາວ ​ແລະ ດຳ​ເນີນ​ການ​ເລືອກ​ຕັ້ງ​ທົ່ວ​ໄປ​ກ່ອນ​ກຳນົດ. ​ເຖິງແມ່ນວ່າຝ່າຍ​ຝຣັ່ງບໍ່​ເຫັນ​ດີ​ ແລະ​ ຍັງຄົງ​ສະ​ເໜີ​ໃຫ້​ນຳ​ໃຊ້​ເສັ້ນຂະໜານ​ທີ 18 ​ເປັນ​ເສັ້ນ​ຂັ້ນເຂດ​ແດນ. ​ໃນ​ທີ່​ສຸດ, ດ້ວຍ​ຄວາມ​ສະຫຼາດ ​ແລະ​ ເດັດດ່ຽວ, ​ໃນ​ຕອນ​ຄ່ຳ​ວັນ​ທີ 20 ກໍລະກົດ 1954, ສະຫາຍ ຟ້າມວັນ​ດົ່ງ ​ແລະ ຜູ້ນຳທັງ 4 ຂອງຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ອັງກິດ, ຝຣັ່ງ, ​ໂຊ​ວຽດ, ຈີນ ​ໃນນາທີສຸດທ້າຍຈີນໄດ້​ບັນລຸ​ຂໍ້​ຕົກລົງທີ່ຈະນໍາໃຊ້ເສັ້ນຂະໜານທີ່ 17 ​ເປັນ​ເສັ້ນ​ແບ່ງ​ແຍກ​ລະຫວ່າງ​ຫວຽດນາມ​ເໜືອ ​ແລະ ​ໃຕ້, ພ້ອມ​ທັງ​ກຳນົດ​ເວລາ​ຂອງ​ການ​ເລືອກ​ຕັ້ງ​ທົ່ວ​ໄປ​ແມ່ນ 2 ປີ.

ພິ​ເສດ, ​ໂດຍ​ຕາງໜ້າ​ໃຫ້​ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ ​ສາທາລະນະ​ລັດ ປະຊາທິປະ​ໄຕ ຫວຽດນາມ, ທ່ານ​ ຟ້າມວັນດົ່ງ ຮອງ​ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ​ໄດ້ມີຄວາມສະຫຼາດສ່ອງໃສນໍາ​ສະ​ເໜີ​ຫຼັກ​ໝັ້ນ 8 ຂໍ້​ ຂອງຫວຽດນາມທີ່​ກອງ​ປະຊຸມ. ນີ້​ແມ່ນ​ທັດສະນະ​ທີ່​ມີ​ອິດ​ທິພົນ​ຢ່າງ​ໃຫຍ່​ຫຼວງ​ຕໍ່​ປະຊາຊົນ​ບັນດາ​ປະ​ເທດ​ຫົວເມືອງຂຶ້ນ ແລະ ບັນດາປະເທດລ່າເມືອງຂຶ້ນ, ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ປະຊາຊົນ ​ແລະ ລັດຖະບານ​ຝຣັ່ງ.

1. ຝຣັ່ງ ຮັບຮູ້ເອກະລາດ, ອະທິປະໄຕ ແລະ ຜືນແຜ່ນດິນອັນຄົບຖ້ວນຂອງ ຫວຽດນາມ, ລາວ ແລະ ກຳປູເຈຍ; 2. ລົງ​ນາມ​ໃນ​ຂໍ້​ຕົກລົງ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ຖອນ​ທະຫານ​ຕ່າງຊາດ​ອອກ​ຈາກ 3 ປະ​ເທດ​ພາຍ​ໃນ​ເວລາ​ກຳນົດ​ໂດຍ​ຝ່າຍເຂົ້າຮ່ວມ​ສົງຄາມກໍານົດໄວ້. ກ່ອນ​ຈະ​ຖອນ​ທະຫານ​ອອກ​ໄປ, ບັນລຸ​ການຕົກລົງເຫັນດີເປັນເອກະພາບ​ກ່ຽວ​ກັບ​ບ່ອນ​ປິດ​ກຳລັງ​ຝຣັ່ງ ຫຼື ຫວຽດນາມ ໃນບາງພື້ນທີ່ຈຳກັດ; 3. ຈັດ​ຕັ້ງ​ການ​ເລືອກ​ຕັ້ງ​ທົ່ວ​ໄປ​ໂດຍ​ເສລີ​ໃນ 3 ປະ​ເທດ​ເພື່ອ​ແນໃສ່ສ້າງ​ຕັ້ງ​ລັດ​ຖະ​ບານ​ດຽວ​ຂອງ​ແຕ່​ລະ​ປະ​ເທດ; 4. ສາທາລະນະ​ລັດ ປະຊາທິປະ​ໄຕ ຫວຽດນາມ ປະກາດ​ເຈດ​ຈຳນົງ​ພິຈາລະນາ​ການ​ສະໝັກ​ໃຈ​ເຂົ້າ​ເປັນ​ສະມາຊິກ​ສະຫະພັນ​ຝຣັ່ງ ​ແລະ ບັນດາເງື່ອນ​ໄຂ​ຂອງ​ການ​ເຂົ້າ​ເປັນ​ສະມາຊິກນັ້ນ; 5. ທັງສາມ​ປະ​ເທດ​ຍອມຮັບ​ຜົນປະໂຫຍດທາງດ້ານ​ເສດຖະກິດ​ ແລະ​ ວັດທະນະທຳ​ຂອງ​ຝຣັ່ງ​ໃນ​ແຕ່ລະ​ປະ​ເທດ. ພາຍຫຼັງ​ການ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ລັດ​ຖະ​ບານ​ແລ້ວ, ການ​ພົວ​ພັນ​ດ້ານ​ເສດ​ຖະ​ກິດ ແລະ ວັດ​ທະ​ນະ​ທຳ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ແກ້​ໄຂ​ຕາມ​ຫຼັກ​ການ​ສະ​ເໝີ​ພາບ ແລະ ປັບປຸງ; 6. ສອງ​ຝ່າຍ​ໃຫ້​ຄຳ​ໝັ້ນ​ສັນຍາ​ທີ່​ຈະ​ບໍ່​ດຳ​ເນີນ​ຄະດີ​ຜູ້​ຮ່ວມ​ມື​ກັບ​ຝ່າຍ​ຄ້ານ​ໃນໄລຍະ​ສົງຄາມ; 7. ແລກປ່ຽນສະເລີຍສຶກສົງຄາມ; 8. ມາດ​ຕະ​ການ​ຂ້າງ​ເທິງ​ນີ້​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ປະ​ຕິ​ບັດພາຍ​ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ຢຸດ​ຕິສະພາບການສົງຄາມ​.

ບັນດາ​ຂໍ້​ສະ​ເໜີ​ທີ່​ສົມ​ເຫດ​ສົມ​ຜົນ, ໂດຍ ​ທ່ານ ຟ້າມວັນດົ່ງ ​ຮອງ​ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ​ວາງອອກ ​ຮັບ​ຫາງສຽງຢ່າງກ້າວໃນປະເທດຝຣັ່ງ ແລະ ​ເປັນໃຈສະໜັບສະໜູນໃນທົ່ວໂລກ.

ໄລຍະທີ 2 (ແຕ່ວັນທີ 24 ມິຖຸນາ 1954 – 20 ກໍລະກົດ 1954): ຫົວໜ້າຄະນະຜູ້ແທນຝຣັ່ງ ແລະ ຫົວໜ້າຄະນະຜູ້ແທນ ຫວຽດນາມ ສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ຫວຽດນາມ ໄດ້ເຈລະຈາໂດຍກົງເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫາສະເພາະໜ້າ. ຄະນະ​ຜູ້​ແທນ​ສາທາລະນະ​ລັດ ປະຊາທິປະ​ໄຕ ຫວຽດນາມ ​ໄດ້​ຕໍ່ສູ້​ຢ່າງ​ບໍ່​ຢຸດ​ຢັ້ງ​ໃນ​ຫຼາຍ​ບັນຫາ​ພື້ນຖານ​ລວມມີ: ສິດ​ໃນການເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ກອງ​ປະຊຸມຂອງບັນດາ​ຜູ້​ແທນ​ລັດຖະບານ​ຕ້ານ​ລາວ ​ແລະ ລັດຖະບານ​ຕ້ານ​ກຳປູ​ເຈຍ; ເລືອກ​ເສັ້ນ​ຂະ ​ໜານ​ເພື່ອ​ຢືນ​ຢັນ​ເຂດ​ຊາຍ​ແດນ​ທາງ​ການ​ທະ​ຫານ​ຊົ່ວ​ຄາວ​ຢູ່​ຫວຽດ​ນາມ ແລະ​ ກໍານົດເເວລາການເລືອກຕັ້ງໂດຍເສລີເປັນເອກະພາບ​ປະ​ເທດ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ. ສອງ​ບັນຫາ​ສຳຄັນ​ຫຼັັກທີ່​ຢູ່​ເບື້ອງ​ຫຼັງເກືອບຈະໝົດວາລະຂອງກອງປະຊຸມຈິ່ງໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂ.

ຍ້ອນດັ່ງນັ້ນ, ພາຍຫຼັງ 75 ວັນຂອງການເຈລະຈາ, ເຈລະຈາຄ່ອງແຄ່ວ,ເດັດດ່ຽວແຕ່ແນ່ນອນທີ່ສຸດ, ດ້ວຍຄວາມສະຫຼາດສ່ອງໃສ, ໂດຍຜ່ານກອງປະຊຸມ 31 ສະໄໝ (ກອງປະຊຸມກ້ວາງຂວາງ 8 ສະໄໝ ແລະ ກອງປະຊຸມແຄບ 23 ສະໄໝ) ຮ່ວມັບການເຄື່ອນໄຫວພົວພັນທາງການທູດຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ເບື້ອງຫຼັງບັນດາການເຄື່ອນໄຫວເປີດເຜີຍ, ວັນທີ 20 ກໍລະກົດ 1954, ສັນຍາ​ເຈ​ນີວາ​ກ່ຽວກັບ​ການ​ຢຸດຕິ​ການສູ້ຮົບກັນ​ຢູ່​ຫວຽດນາມ, ລາວ ​ແລະ ກຳປູ​ເຈຍ ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ລົງ​ນາມສັນຍາ.

ຕາມ​ທີ່ ທ່ານ​ ຫງຽນ​ມິງເຕິມ ຮອງ​ຫົວໜ້າ​ຄະນະ​ພົວພັນ​ຕ່າງປະ​ເທດ​ສູນ​ກາງໄດ້ກ່າວວ່າ: ​​ທຸກໆ​ຄັ້ງ​ທີ່ຜ່ອນຜັນ, ປະນີປະນອມ​, ຄະນະຂອງພວກ​ເຮົາລ້ວນໄດ້​ພິຈາຢ່າງຮອບຄອບ ​ ​ແລະ ປະຕິບັດ​ຄຳ​ຂວັນທີ່ວ່າ “ສະໝໍ່າສະເໝີ, ຕອບສະໜອງທຸກການປ່ຽນແປງ”, “ໝັ້ນຄົງຕໍ່ຫຼັກການ, ອ່ອນໂຍນຕໍ່ຍຸດໂທບາຍ ”. ລ້ວນແຕ່ຢູ່ໃນເປົ້າໝາຍສະເໝີ."

ວັນ​ທີ 21 ກໍລະກົດ​ນີ້, ກອງ​ປະຊຸມ​ເຈ​ນີວາ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ. ກອງ​ປະຊຸມ​ໄດ້​ຮັບຮອງ​ເອົາ​ຖະ​ແຫຼ​ງການ​ຮ່ວມ ​ເຊິ່ງລວມມີ​ບັນດາ​ເນື້ອ​ໃນ​ສຳຄັນ​ຄື: ການ​ຢຸດຕິສະພາບ​ການສົງຄາມ, ການ​ຟື້ນ​ຟູ, ຮັກສາ ແລະ ເສີມສ້າງສັນຕິພາບ; ສັງລວມການເລືອກເປັນເອກະພາບໃນປະເທດ ແລະ​ ບັນ​ຫາ​ການ​ປະ​ຕິ​ບັດສັັນຍາ​ໃຫ້ກັບ​ອິນ​ດູ​ຈີນ​ທັງໝົດ. ພາລະກິດປະຕິວັດຂອງປະເທດເຮົາໄດ້ກ້າວເຂົ້າສູ່ໄລຍະໃໝ່ແລ້ວ.

ໃນ “ຄຳ​ຮຽກຮ້ອງ​ພາຍຫຼັງ​ກອງ​ປະຊຸມ​ເຈ​ນີວາ​ສຳ​ເລັດລົງ” ວັນ​ທີ 22 ກໍລະກົດ 1954, ປະທານ ​ໂຮ່ ​ໄດ້​ຂຽນ​ວ່າ: “ກອງ​ປະຊຸມ​ເຈ​ນີວາ​ໄດ້​ສິ້ນ​ສຸດ​ລົງ. ການ​ທູດ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ໄດ້​ຮັບ​ໄຊຊະນະ​ຢ່າງ​ໃຫຍ່​ຫຼວງ.” ເປັນ​ຄັ້ງ​ທຳ​ອິດ​ໃນ​ປະ​ຫວັດ​ສາດ​ຂອງ​ປະ​ເທດ, ບັນ​ດາ​ປະ​ເທດ​ທີ່ໃຫຍ່​ຕ້ອງ​ຮັບ​ຮອງບັນດາສິດ​ພື້ນ​ຖານຂອງ​ຊາດ​ຫວຽດ​ນາມ ໄດ້ແກ່​ເອ​ກະ​ລາດ, ອະ​ທິ​ປະ​ໄຕ ​ເອ​ກະ​ພາບ ແລະ ຜືນ​ແຜ່ນ​ດິນ​ອັນ​ຄົບ​ຖ້ວນ. ລັດຖະບານຝຣັ່ງຕ້ອງຖອນທະຫານອອກຈາກຫວຽດນາມ. ບັນດາ​ເອກະສານ​ຂອງ​ກອງ​ປະຊຸມກໍ່​ຍັງ​ໄດ້​ລະບຸ​ຢ່າງ​ຈະ​ແຈ້ງ​ວ່າ: ເສັ້ນຂັ້ນເຂດແດນ ແຍກ​ອອກເປັນ 2 ເຂດ​ຂອງ​ຫວຽດ​ນາມ​ແມ່ນເສັ້ນທາງ​ຊົ່ວ​ຄາວ ແລະ ຫຼັງ​ຈາກ 2 ປີ, ທັງ 2 ເຂດ​​ຈັດ​ຕັ້ງ​ການ​ເລືອກ​ຕັ້ງ​​ເພື່ອ​ເປັນ​ເອ​ກະ​ພາບ​ໃນປະ​ເທດ.

​ແບ່ງປັນຄືນໃນ​ພິທີ​ສະ​ເຫຼີ​ມສະຫຼອງຄົບຮອບ 70 ປີ​ ແຫ່ງ​ວັນ​ລົງ​ນາມ​ໃນ​ສັນຍາ​ເຈ​ນີວາ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ຢຸດຕິ​ສະພາບການສູ້ຮົບຢູ່ ​ຫວຽດນາມ (21 ກໍລະກົດ 1954 - 21 ກໍລະກົດ 2024) ​ໄດ້​ດຳ​ເນີນ​ໄປ​ໃນ​ຕອນ​ເຊົ້າ​ວັນ​ທີ 25 ​ເມສາ​ນີ້, ທ່ານ ​ພົນ​ເອກ ຟ້າ​ມເຊີນເຊືອງ (ລູກ​ຊາຍ​ຂອງ ທ່ານ ​ຟ້າມວັນດົ່ງ ອະດີດນາຍົກລັດຖະມົນຕີ) ໄດ້ກ່າວວ່າ: ເພີ່ນໂຊກດີທີ່ໄດ້ອາໃສຢູ່ກັບບິດາຂອງເພີ່ນ, ແມ່ນທ່ານ ຟ້າມວັນດົ່ງ ອະດີດນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ແລະ ລຸງໂຮ່ ຢູ່ທຳນຽບປະທານາທິບໍດີ, ສະນັ້ນ ເພີ່ນຈຶ່ງໄດ້ເລົ່າເລື່ອງໃຫ້ຟັງ, ເລື່ອງລາວກ່ຽວກັບລຸງໂຮ່ ທີ່ຮັກແພງ, ໃນນັ້ນມີເລື່ອງລາວບົດຮຽນການທູດຢູ່ທີ່ກອງ​ປະ​ຊຸມ​ເຈ​ນີ​ວາ​.

“ພໍ່​ເວົ້າກັບຂ້ອຍວ່າ: ລຸງ​ໂຮ່ ​ແມ່ນ​ຄົນສຸຂຸມຮອບຄອບ, ມີ​ປະ​ສົບ​ການຫຼາຍ, ລຸງໄດ້ຄາດ​ຄະ​ເນ​ວ່າ, ຫວຽດນາມ ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ກອງ​ປະຊຸມເຈນີວາຈະ​ພົບກັບແຮງດົນດັນ​ຢ່າງໃຫ່ຍຫຼວງ, ​ເຖິງ​ວ່າ​ໄດ້​ຮັບ​ໄຊຊະນະ​ຢູ່ ດ້ຽນບຽນ​ຝູ ​ແລະ ການ​ຫັນປ່ຽນ​ໃນລັດຖະບານ, ສະພາ​ແຫ່ງ​ຊາດຝຣັ່ງ ແມ່ນກາລະໂອກາດທີ່ສະດວກໃຫ້ແກ່ພວກເຮົາ, ແຕ່ຫຍຸ້ງຍາກທີ່ສຸດແມ່ນການແຊກແຊງຂອງບັນດາປະເທດໃຫຍ່ໃນກອງປະຊຸມ,” ພົນເອກເຊືອງກ່າວໄວ້.

ຫວນຄືນແນວທາງນະໂຍບາຍຂອງພັກ ແລະ ປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ທັງຕໍ່ສູ້ທັງເຈລະຈາເພື່ອຢຸດຕິສົງຄາມ ແລະ ຟື້ນຟູສັນຕິພາບຢູ່ ຫວຽດນາມຄືນ, ທ່ານ ພົນໂທ ເຊືອງ ສະຫຼຸບວ່າສັນຍາເຈນີວາ ແມ່ນການແກ້ໄຂບັນຫາຄົບຊຸດ ກ່ຽວກັບການເມືອງ ແລະ ການທະຫານເພື່ອບັນລຸເປົ້າໝາຍນັ້ນ.

“ລຸງ​ແນະນຳ​ພໍ່​ວ່າ: ​ໃນ​ການ​ເຈລະຈາ​ຕ້ອງ​ເດັດດ່ຽວ​ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ​ຜົນ​ປະ​ໂຫຍ​ດຂອງ​ປະ​ເທດ ​ແລະ ປະຊາຊົນ, ໝັ້ນຄົງ​ຕໍ່​ຫຼັກການ, ມີໄຫວພິບຕໍ່​ຍຸດ​ທະ​ສາດ ​ແລະ ບາດກ້າວ​ບຸກທະລຸ ​ເພື່ອ​ບັນລຸ​ເປົ້າ​ໝາຍ​ແມ່ນບັງຄັບ​ໃຫ້​ຝຣັ່ງ ຕ້ອງຮັບຮອງ​ເອົາ​ເອກະລາດ, ອໍານາດອະທິປະ​ໄຕ, ຜືນ​ແຜ່ນດິນ​ອັນ​ຄົບ​ຖ້ວນ​ຂອງ ລາວ, ​ຫວຽດນາມ ແລະ ກໍາປູເຈຍ, ລູກຊາຍຂອງທ່ານ ຟ້າມວັນດົ່ງ ອະດີດນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ເລົ່າຄືນ.

ນັບແຕ່ໄດ້ຮັບໄຊຊະນະໃນກອງປະຊຸມເຈນີວາ, ປະຊາຊົນຂອງພວກເຮົາໄດ້ຜ່ານຫຼາຍໄລຍະປະຫວັດສາດຄື: 21 ປີແຫ່ງການຕໍ້ສູ້ຍືດເຍື້ອຍາວນານເພື່ອກວດລ້າງປະເທດຜູ້ຮຸກຮານ ແລະ ນໍາປະເທດຄືນສູ່ສະພາບເດິມ, 10 ປີແຫ່ງການຕໍ່ສູ້​ເພື່ອ​ຜ່າວົງປິດລ້ອມຂ້ວາບາດ​ ​ແລະ ​ເກືອບ 40 ປີ​ແຫ່ງ​ການປ່ຽນແປງໃໝ່, ​ນໍາພາປະເທດໄປສູ້ເສັ້ນທາງພັດທະນາ, ຫັນ​ເປັນ​ອຸດສາຫະກຳ, ທີ່ທັນ​ສະ​ໄໝ ​ແລະ ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເຂົ້າ​ກັບ​ສາກົນ.