 |
| ບັນດານັກຮຽນຮູ້ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມສຳມະນາ (ພາບ: qdnd.vn) |
ທ່ານເລແອັງວິງ, ຮອງຫົວໜ້າຜູ້ຮັບຜິດຊອບສະຖາບັນວິທະຍາສາດການສຶກສາ ຫວຽດນາມ ຖືວ່າ: ໝາກຜົນຂອງ 10 ປີມານີ້ ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ຫວຽດນາມໄດ້ປະຕິບັດການຊຸກຍູ້ການເຜີຍແຜ່ການສຶກສາ, ປັບປຸງສະພາບການຂາດຄວາມສະເໝີພາບ, ຮັກສາຄຸນນະພາບການສຶກສາຢູ່ລະດັບສູງໃນໂລກ ເມືອທຽບໃສ່ກັບລາຍຮັບສະເລ່ຍປານກາງຕໍ່ຫົວຄົນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ໄປຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ ກໍຍັງມີບັນດາສິ່ງທີ່ຍັງຄົງຄ້າງໃນລະບົບ, ຫຼັກສູດ, ແຫຼ່ງຊັບພະຍາກອນມະນຸດ ແລະ ພື້ນຖານໂຄງລ່າງ. ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ພວກເຮົາພວມຄິດ, ພວມປະຕິບັດ, ພວມເຊື່ອໝັ້ນ ລ້ວນແຕ່ອາດຈະຕ້ອງໄດ້ປ່ຽນແປງ.
ໃນໄລຍະ 10 ປີຜ່ານມາ, ຈຳນວນນັກຮຽນອະນຸບານເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງແຮງ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນບັນດາຮາກຖານອະນຸບານພາກລັດ. ຢູ່ຂັ້ນປະຖົມ ແລະ ມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນ ກໍມີການເພີ່ມຂຶ້ນເລັກໜ້ອຍ, ຂັ້ນມັດທະຍົມຕອນປາຍຫຼຸດລົງໜ້ອຍໜຶ່ງແຕ່ຕົວເລກຄາດຄະເນສອງສົ້ນນີ້ ອາດຈະເພີ່ມຂຶ້ນໃນ 10 ປີຈະມາເຖິງ. ການສຶກສາຂັ້ນມະຫາວິທະຍາໄລ ສະແດງໃຫ້ເຫັນການເພີ່ມຂອບຂະໜາດຂຶ້ນພໍສົມຄວນໃນໄລຍະ 20 ປີຜ່ານມາ ດ້ວຍນັກສຶກສາຍິງກ່ວາ 50%. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ນັບແຕ່ປີ 2010 ຂອບຂະໜາດນັກສຶກສາບໍ່ປຽນແປງຫຼາຍ, ອັດຕາສ່ວນຜູ້ຮຽນມະຫາວິທະຍາໄລຍັງຕ່ຳເມື່ອທຽບໃສ່ບັນດາປະເທດໃນພາກພື້ນ.
ຂະແໜງການສຶກສາຫວຽດນາມ ໄດ້ຮັບການຕີລາຄາແມ່ນພື້ນຖານການສຶກສາທີ່ມີປະສິດທິຜົນສູງໃນການລົງທຶນ ເມື່ອທຽບໃສ່ກັບປະເທດອື່ນໆ. ບັນດາເງື່ອນໄຂຮັບປະກັນກ່ຽວກັບຖັນແຖວພະນັກງານຄຸ້ມຄອງຄູອາຈານ, ແຫຼ່ງຊັບພະຍາກອນມະນຸດ, ພື້ນຖານວັດຖຸ ຫຼືການເງິນລ້ວນແຕ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນຜົນງານຫຼາຍຢ່າງ ແຕ່ກໍຍັງມີບັນດາຂໍ້ຄົງຄ້າງທີ່ຕ້ອງແກ້ໄຂ.
ກອງປະຊຸມສຳມະນາມີ 6 ວາລະ, ເພື່ອແນໃສ່ປະຕິບັດສຳສຳເລັດບົດລາຍງານການໄຈ້ແຍກຂະແໜງການສຶກສາ ຫວຽດນາມ 2011 – 2020, ປະກອບສ່ວນໃຫ້ແກ່ຂະແໜງການສຶກສາ ຫວຽດນາມ, ພິເສດແມ່ນໄລຍະ 2021 – 2030, ວິໄສທັດຮອດປີ 2045.
ບຸນຄົງ
