| ນະຄອນໂຮ່ຈິມິນ ລະນຶກເຖິງພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດທີ່ເສຍຊີວິດຍ້ອນພະຍາດໂຄວິດ-19 | |
| ເປີດເສັ້ນທາງລົດເມລະຫວ່າງນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ - ລອງອານ - ຕຽນຢາງ |
ໃນນັ້ນ, ທຶນຂອງນັກລົງທຶນພາຍໃນບັນລຸ 17.955 ຕື້ດົ່ງ (ເທົ່າກັບ 764 ລ້ານ USD), ເພີ່ມຂຶ້ນ 174% ເມື່ອທຽບໃສ່ໄລຍະດຽວກັນຂອງປີກາຍ. ມີ 35 ໂຄງການໃໝ່ ດ້ວຍຍອດຈຳນວນທຶນລົງທຶນ 16.329 ຕື້ດົ່ງ (ເທົ່າກັບ 695 ລ້ານ USD); 16 ໂຄງການປັບປຸງທຶນປັບປຸງ ດ້ວຍຍອດຈຳນວນທຶນປັບປຸງ 1.626 ຕື້ດົ່ງ (ເທົ່າກັບ 69,73 ລ້ານ USD).
ສະນັ້ນ, ທຶນການລົງທຶນຂອງຕ່າງປະເທດໄດ້ຫລັ່ງໄຫລເຂົ້າເຂດອຸດສາຫະກຳນະຄອນພຽງແຕ່ບັນລຸ 184 ລ້ານ USD. ໃນນັ້ນມີ 13 ໂຄງການໃໝ່ທີ່ໄດ້ຮັບການອະນຸມັດ, ແຕ່ຍອດຈຳນວນທຶນຈົດທະບຽນບັນລຸເກືອບ 61 ລ້ານ USD. ສ່ວນຍັງເຫຼືອ 23 ໂຄງການໄດ້ປັບທຶນດ້ວຍຍອດຈຳນວນທຶນ 123 ລ້ານ USD, ເພີ່ມຂຶ້ນ 5,82% ເມື່ອທຽບໃສ່ໄລຍະດຽວກັນຂອງປີກາຍ.
 |
ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ຂາດທຶນຮອນເພື່ອດຶງດູດບັນດາໂຄງການຂະໜາດໃຫຍ່. |
ເຖິງວ່າຕົວເລກການເຕີບໂຕລ້ວນແຕ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ, ນະຄອນໂຮ່ຈິມິນ ພວມມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການພັດທະນາອະສັງຫາລິມະຊັບອຸດສາຫະກຳເພື່ອດຶງດູດທຶນ FDI. ແທນທີ່ຈະ, ເງິນທຶນ FDI ສ່ວນໃຫຍ່ໄດ້ໄຫລເຂົ້າໄປໃນໂຄງການອະສັງຫາລິມະສັບແລະໂຄງການການຄ້າແລະການບໍລິການໃນເມືອງ.
ສາຍເຫດຊີ້ອອກວ່າ, ນະຄອນໂຮ່ຈິມິນຍັງຂາດແຫຼ່ງທຶນທີ່ດິນຂະໜາດໃຫຍ່ເພື່ອຕ້ອນຮັບບັນດາໂຄງການດ້ວຍທຶນ “ໃຫຍ່”, ໃນຂະນະນັ້ນ, ລາຄາເຊົ່າທີ່ດິນສວນອຸດສາຫະກຳຢູ່ນີ້ສູງກວ່າບັນດາສວນອຸດສາຫະກຳຢູ່ບັນດາແຂວງໃກ້ຄຽງ.
ຕາມບົດລາຍງານຂອງກະຊວງກໍ່ສ້າງ, ຢູ່ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ, ລາຄາເຊົ່າທີ່ດິນສວນອຸດສາຫະກຳແມ່ນແຕ່ 140 – 300 USD/m², ລອງອານ ມີລາຄາເຊົ່າແຕ່ 125 – 175 USD/m², ປີງເຢື່ອງ ແຕ່ 100 – 250 USD. / m², ດົງ ຈາກ 100 ຫາ 200 USD / m².
ແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນທັນທີ, ພິເສດແມ່ນກ່ຽວກັບບັນຫາກອງທຶນທີ່ດິນ, ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ປະຕິບັດໂຄງການ “ກຳນົດທິດພັດທະນາເຂດອຸດສາຫະກຳ ແລະ ເຂດປຸງແຕ່ງສົ່ງອອກໃນບໍລິເວນຮອດປີ 2030 ແລະ ວິໄສທັດຮອດປີ 2045””, ໃນນັ້ນ, ສວນອຸດສາຫະກຳ 5 ແຫ່ງ ແລະ. ເຂດປຸງແຕ່ງການສົ່ງອອກໄດ້ຮັບການຄັດເລືອກເພື່ອຈຸດປະສົງທົດລອງ ແລະ ຈະສືບຕໍ່ນຳໃຊ້ໃນຫຼາຍຂົງເຂດໃນກາງປີ 2024.
ພ້ອມກັນນັ້ນ, ນະຄອນຍັງພະຍາຍາມຊອກຫາວິທີແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ດິນຈຳກັດໂດຍຜ່ານການພັດທະນາຮູບແບບໂຮງງານທີ່ມີຄວາມສູງຢູ່ຫຼາຍຫົວໜ່ວຍຢູ່ເຂດປຸງແຕ່ງສົ່ງອອກເຕິນທ້ວນ ແລະ ລີງເຈືອງ ໂດຍມີໂຮງງານ 9-10 ຊັ້ນ ເພື່ອ ຮັບໃຊ້ໂຄງການທີ່ເໝາະສົມເຊັ່ນ: ເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ເຕັກໂນໂລຊີສູງ...
ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ບັນດາມາດຕະການແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກເຫຼົ່ານີ້ຍັງແມ່ນການເດີນທາງຍາວນານ ແລະ ພວກຂ້າພະເຈົ້າຫວັງວ່າຈະໄດ້ຮັບໝາກຜົນໃນອະນາຄົດ. ແຕ່ປະຈຸບັນ, ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ພວມປະເຊີນໜ້າກັບການແຂ່ງຂັນຈາກບັນດາແຂວງໃກ້ຄຽງຄື: ບິ່ງເຢືອງ, ດົ່ງນາຍ, ລອງອານ, ບ່າເຣ້ຍ - ຫວູງເຕົ່າ, ລອງອານ... ດ້ວຍແຫຼ່ງທຶນທີ່ດິນອຸດສາຫະກຳໃໝ່ອຸດົມສົມບູນໄດ້ຮັບການລົງທຶນພັດທະນາ.
ພ້ອມກັນນັ້ນ, ບັນດາແຂວງ, ນະຄອນຍັງໄດ້ວາງອອກຍຸດທະສາດດຶງດູດການພັດທະນາອະສັງຫາລິມະຊັບອຸດສາຫະກຳ ດ້ວຍນະໂຍບາຍບຸລິມະສິດຊຸກຍູ້ການລົງທຶນ, ເຮັດໃຫ້ຂົງເຂດນີ້ກາຍເປັນ “ຫົວຂໍ້” ໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ. ຜ່ານນັ້ນສ້າງການຜັນຂະຫຍາຍບັນດາໂຄງການຕ່ຳແຜ່ນລົງສູ່ເຂດອຸດສາຫະກຳໃໝ່ເພື່ອຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກກົນໄກໃໝ່ນີ້.
ຄຳຮຸ່ງ
