ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຈີນ ຢຸດເຊົາການກະທຳທີ່ລະເມີດໃນໝູ່ເກາະ ເຈື່ອງຊາ ຢ່າງທັນທີ
	ກະຊວງການຕ່າງປະເທດຫວຽດນາມ ຄັດຄ້ານຕໍ່ບັນດາການກະທຳລ່ວງລ້ຳອາທິປະໄຕ, ສິດອະທິປະໄຕ, ສິດອຳນາດສານຂອງ ຫວຽດນາມ ຢູ່ ໝູ່ເກາະ ເຈື່ອງຊາ ແລະ ຮວ່າງຊາ

ຄວາມຮັກແພງແຂກຂອງບັນດາຄອບຄົວຢູ່ເກາະຊິງໂຕ່ນ. ພາບ: ແມ້ງຮຸ່ງ.

ໃນເວລາ 5 ໂມງເຊົ້າ, ສຽງກະແລ່ງປຸກຕື່ນຕອນເຊົ້າໄດ້ດັງຂຶ້ນຢູ່ເກາະຊິງໂຕ່ນ ກໍ່ແມ່ນເວລາທີ່ທຸກການເຄື່ອນໄຫວຂອງປະຊາຊົນຢູ່ຕາແສງເກາະ ໄດ້ເລີ່ມຂຶ້ນ. ເວລາ 6 ໂມງ 45 ນາທີ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ໄປຢາມເຮືອນຂອງອ້າຍ ບຸ່ຍວັນຮຶງ ແລະເອື້ອຍ ລຶວທິຊວນ ທີ່ຢູ່ຫ່າງຈາກນັ້ນບໍ່ໄກປານໃດ, ເຫັນຮ້ອຍໂທ ຫງວຽນວັນທວານ, ຫົວໜ້າສຸກສາລາ ເກາະຊິງໂຕ່ນ ໄດ້ຊ່ວຍຄອບຄົວອ້າຍ ຮຶງ ສົ່ງລູກໄປໂຮງຮຽນ. ເຫຍັ້ນນໍ້າຕ້ອນຮັບແຂກ, ອ້າຍ ຮຶງ ໄດ້ເລົ່າໃຫ້ຟັງດ້ວຍໃບໜ້າຍິ້ມແຍ້ມແຈ່ມໃສວ່າ: “ຜົວເມຍຂ້າພະເຈົ້າ ຢູ່ແຂວງຝູອຽນ, ມາສ້າງອາຊີບຢູ່ຍາຈາງ ແລະເວລາໃນການດໍາລົງຊີວິດຢູ່ເກາະແຫ່ງນີ້ຍັງບໍ່ທັນຫຼາຍ. ຮູ້ວ່າ ຄອບຄົວຂ້າພະເຈົ້າ ຍັງບໍ່ທັນລຶ້ງເຄີຍ ແລະຕ້ອງຕື່ນແຕ່ເຊົ້າເພື່ອໄປເຮັດວຽກ, ສະນັ້ນ ເຊົ້າມື້ໃດ ອ່າວ ທວານ ກໍມາຊ່ວຍເອົາພວກຫຼານໄປໂຮງຮຽນ. ພວກອ່າວທະຫານຢູ່ສຸກສາລາມີນິໄສມັກມ່ວນ ແລະມີຄວາມສຸດອົກສຸດໃຈຫຼາຍ. ສ່ວນນີ້ແມ່ນຕູ້ເຢັນທີ່ຄອບຄົວຂ້າພະເຈົ້າ ຫາກໍ່ໄດ້ຮັບ, ຍ້ອນມີຕູ້ເຢັນ ສະນັ້ນສະບຽງອາຫານຂອງພວກເດັກນ້ອຍ ແລະຄອບຄົວ ຈຶ່ງຮັກສາໄດ້ດີກວ່າ”.

ຄວາມຜາສຸກກໍໄດ້ປະກົດຕົວຂຶ້ນໃນສາຍຕາຂອງຜົວເມຍ ອ້າຍ ເງິນວັນວິ້ງ, ເອື້ອຍ ທ່ຽວທິຊວານ ແລະບັນດາຄອບຄົວຢູ່ເກາະເຈື່ອງຊາໃຫຍ່ ຍ້ອນວ່າໜຶ່ງປີກວ່າຜ່ານມາ, ພະຍາດໂຄວິດ-19 ແຜ່ລະບາດ ກະເລີຍວ່າ ດຽວນີ້ ເກາະເຈື່ອງຊາໃຫຍ່ ຈຶ່ງໄດ້ຕ້ອນຮັບຄະນະປະຕິບັດງານທີ່ມາຈາກເຂດດິນຕໍ່ແຜ່ນມາຢ້ຽມຢາມ. ກໍຄື ເກາະຊິງໂຕ່ນ, ລະດູນີ້ສີຟ້າໄດ້ປົກຄຸມໄປທົ່ວເກາະເຈື່ອງຊາໃຫຍ່. ໃນສວນຜັກນ້ອຍຕອນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ຕໍ່ໜ້າເດີ່ນບ້ານຂອງແຕ່ລະຄອບຄົວລ້ວນແຕ່ມີຄ້າງໝາກນ້ຳ, ໝາກອຶເປັນໝາກດົກໜາຫ້ອຍໂຕ້ນເຕ້ນແກວ່ງໄກວໄປຕາມສາຍລົມ, ມີຜັກຂຽວຫຼາຍຖັງ ແລະຜັກປັງຂຶ້ນເຕັມຮົ້ວ; ຢູ່ຫຼັງບ້ານມີຝູງໝູ, ເປັດ, ໄກ່ ຮ້ອງຢ່າວໆຢາກກິນອາຫານ...

ອ້າຍ ເງິນວັນວິ້ງ ເລົ່າສູ່ຟັງວ່າ: “ຂ້າພະເຈົ້າ ເຂົ້າເປັນທະຫານລາດມາໄດ້ສອງປີແລ້ວ. ຢູ່ເກາະແຫ່ງນີ້, ພວກຂ້າພະເຈົ້າ ລ້ວນແຕ່ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່, ໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະນັກງານ, ນັກຮົບ. ມີວຽກຫຍັງ, ທະຫານ ກໍ່ພ້ອມໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອໃນທັນທີ. ລູກກົກຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຮຽນຈົບໂຮງຮຽນປະຖົມສົມບູນຢູ່ເກາະແຫ່ງນີ້ ແລະດຽວນີ້ທາງອໍານາດການປົກຄອງ ແລະທະຫານ ກໍ່ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອສົ່ງໄປຮຽນຢູ່ໂຮງຮຽນມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນຢູ່ເຂດດິນຕໍ່ແຜ່ນ. ຕອນເກີດລູກຜູ້ທີສອງ, ກໍາປັ່ນທະຫານເຮືອກໍ່ໄດ້ສົ່ງເມຍຂ້າພະເຈົ້າ ໄປເກີດຢູ່ເຂດດິນຕໍ່ແຜ່ນຢ່າງປອດໄພ. ເມື່ອລູກແຂງແຮງແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າ ຊໍ້າພັດໄດ້ຂີ່ກໍາປັ່ນທະຫານເຮືອໄປຮັບລູກ ແລະເມຍ ມາດໍາລົງຊີວິດຢູ່ເກາະແຫ່ງນີ້”.

ຕາມທ່ານພັນເອກ ເລຈ້ອງທົງ ພະນັກງານການເມືອງເກາະຊິງໂຕ່ນແລ້ວ, ປັດຈຸບັນ, ບັນດາຄອບຄົວຢູ່ເກາະເຈື່ອງຊາ ລ້ວນແຕ່ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງຈາກພັກ, ລັດ, ກະຊວງປ້ອງກັນປະເທດ ກ່ຽວກັບໜ້າທີ່ວຽກງານ, ລະບອບ, ນະໂຍບາຍເກື້ອກູນ, ເງື່ອນໄຂດໍາລົງຊີວິດ. ໄປຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນແມ່ນການຮ່ວມແຮງຮ່ວມໃຈຊ່ວຍເຫຼືອຂອງທະຫານ, ປະຊາຊົນ, ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນໃນທົ່ວປະເທດ. ຍ້ອນເຫດນັ້ນ, ຊີວິດຂອງພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນຢູ່ທີ່ນີ້ຈຶ່ງມີການປ່ຽນແປງຫຼາຍ. ສ່ວນສະຫາຍ ເລດິ່ງຫາຍ ປະທານຄະນະກໍາມະການປະຊາຊົນເມືອງເຈື່ອງຊາ ໃຫ້ຮູ້ດ້ວຍຄວາມປິຕິຊົມຊື່ນວ່າ: “ໃນຊຸມປີຜ່ານມາ, ທະຫານຢູ່ເກາະ ຍາມໃດກໍສົມທົບຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນກັບອໍານາດການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນເພື່ອເບິ່ງແຍງດູແລຊີວິດການເປັນຢູ່ໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນຢ່າງເປັນປະຈໍາ. ບັນດາຄອບຄົວທີ່ຫາກໍມາດໍາລົງຊີວິດຢູ່ໃນເກາະ, ທະຫານ ແລະອໍານາດການປົກຄອງຕາແສງເກາະ ກໍ່ໄດ້ຈັດການໄປຢ້ຽມຢາມຖາມຂ່າວ, ມອບຂອງຂວັນ; ຊ່ວຍແກ້ໄຂຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ຂໍ້ຕິດຂັດຢ່າງທັນການ; ຈັດແບ່ງພະນັກງານ, ນັກຮົບຊ່ວຍເຫຼືອຢ່າງສຸດຈິດສຸດໃຈຈົນຮອດຍາມທີ່ເຂົາເຈົ້າ ມີບ່ອນກິນບ່ອນຢູ່ເປັນປົກກະຕິ, ຍ້ອນເຫດນັ້ນ, ນໍ້າໃຈສາມັກຄີລະຫວ່າງທະຫານ ແລະປະຊາຊົນ ຈຶ່ງນັບມື້ນັບໝັ້ນແກ່ນໜຽວແໜ້ນ”.