| ສັກວັກຊິນກັນໂຄວິດ - 19 ໃຫ້ແກ່ຊາວຈີນທີ່ພວມເຮັດວຽກຢູ່ເຂດອຸດສາຫະກຳ VSIP | |
| ຫວຽດນາມ ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມຄະນະກຳມະການຮ່ວມມືຮ່ວມ ອາຊຽນ - ຈີນຄັ້ງທີ 22 |
 |
| ດ່າຍຊາຍແດນສາກົນ ລາວກາຍ (ພາບ: vneconomy.vn) |
ປີ 2020, ວົງເງິນການສົ່ງອອກກະສິກຳ, ປ່າໄມ້, ສິນໃນນ້ຳຂອງ ຫວຽດນາມ ໄປຍັງ ຈີນ ບັນລຸໄດ້ 8,1 ຕື້ USD, ກວມເອົາ 19,3% ຍອດວົງເງິນການສົ່ງອອກຂອງຂະແໜງ.
ໃນ 7 ເດືອນຕົ້ນປີ 2021, ມູນຄ່າສົ່ງອອກໄປຍັງ ຈີນ ບັນລຸ 5,5 ຕື້ USD. ຈີນຢືນຢູ່ອັນດັບທີ 2 ກ່ຽວກັບຕະຫຼາດສົ່ງອອກຜະລິດຕະພັນກະເສດ, ປ່າໄມ້, ສິນໃນນ້ຳຂອງຫວຽດນາມ ດ້ວຍ 19,2%, ຖັດຈາກນັ້ນແມ່ນ ອາເມລິກາ ບັນລຸກ່ວາ 8,2 ຕື້ USD ກວມເອົາ 28,9%.
ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ນັບແຕ່ປີ 2018 ມາຮອດປັດຈຸບັນ ຈີນໄດ້ຜັນຂະຫຍາຍບັນດາຂໍ້ກຳນົດກ່ຽວກັບການກວດກາ, ກວດຫາເຊື້ອ, ຄົ້ນຫາຕົ້ນກຳເນີດ, ການຫຸ້ມຫໍ່, ຍີ່ຫໍ້, ໃບຢັ້ງຢືນການສົ່ງອອກສຳລັບຜະລິດຕະພັນກະເສດ ຫວຽດນາມ. ຈີນ ອະນຸຍາດໃຫ້ພຽງແຕ່ຜະລິດຕະພັນກະເສດຈຳນວນໜຶ່ງ, ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນໝາກໄມ້ຜ່ານບັນດາດ່ານຊາຍແດນໃດໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນ.
ຕາມທ່ານ ດັ້ງຟຸກງວຽນ, ເລຂາທິການສະມາຄົມຜັກໝາກໄມ້ ຫວຽດນາມ ແລ້ວ, ຂໍ້ກຳນົດໃໝ່ນີ້ ເຮັດໃຫ້ວິສາຫະກິດ ຫວຽດນາມ ຕ້ອງເສຍເງິນຕື່ມອີກ ແລະ ບໍ່ມີຄວາມເປັນເຈົ້າການໃນການດຳເນີນທຸລະກິດ. ວິວັດການຂົນສົ່ງສິນຄ້າຖືກຊັກຊ້າລົງ, ເມື່ອກ່ອນ ຈະກວດກາຕາມຕູ້ຄອນເທນເນີ ໃນປັດຈຸບັນຕ້ອງກວດກາແຕ່ລະຖັງ ແຕ່ລະງວດສິນຄ້າ. ເວລາມອບຮັບສິນຄ້າກໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນທົບ 2 ເທົ່າ, ຄ່າທຳນຽມກໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນແຕ່ 5 – 6ລ້ານດົງ/ຖ້ຽວ...
ນັບແຕ່ເດືອນ ກໍລະກົດ 2021 ພະແນກການຄ້າ ແຂວງ ຢຸນໜານ (ຈີນ) ໄດ້ຢຸດຕິການນຳເຂົ້າໝາກມັງກອນ ຈາກ ຫວຽດນາມ ຜ່ານບັນດາດ່ານຊາຍແດນໃນບໍລິເວນ. ມາຮອດກາງເດືອນ ສິງຫາ, ໝາກມັງກອນເວົ້າສະເພາະ ແລະ ໝາກໄມ້ຫຼາຍຊະນິດ, ຜະລິດຕະພັນກະເສດປະເພດຕ່າງໆຂອງ ຫວຽດນາມ ເວົ້າລວມ ໂດຍພື້ນຖານແມ່ນບໍ່ສາມາດສົ່ງອອກໄປຍັງ ຈີນ ຜ່ານບັນດາດ່ານຊາຍແດນ ກັບແຂວງ ຢຸນໜານໄດ້.
ໃນຂະນະນັ້ນ, ການເຄື່ອນໄຫວນຳເຂົ້າພືດຜັກ, ຜະລິດຕະພັນກະເສດຈາກຢຸນໜານ ໄປຍັງບັນດາທ້ອງຖິ່ນເຂດຊາຍແດນ ຫວຽດນາມ ຍັງດຳເນີນຢ່າງສະດວກ ດ້ວຍລົດຂົນສົ່ງປະມານ 400 ຄັນ/ວັນ.
ທີ່ການເຮັດວຽກທາງໄກ ລະຫວ່າງ ກະຊວງກະສິກຳ ແລະ ພັດທະນາຊົນນະບົດ ກັບບັນດາແຂວງທີ່ມີດ່ານຊາຍແດນ ໃນຫວ່າງມໍ່ໆມານີ້, ທ່ານ ບຸຍວັນຄັ໊ງ ຮອງປະທານຄະນະກຳມະການປະຊາຊົນແຂວງ ກ໋ວາງນິງ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ ອົງການພາສີອາກອນຈີນ ໄດ້ສົ່ງເອກະສານນຳໃຊ້ຂໍ້ກຳນົດໃໝ່ກ່ຽວກັບການຄວບຄຸມຄວາມປອດໄພຂອງສະບຽງອາຫານ, ຕົ້ນກຳເນີດຂອງສິນຄ້ານຳເຂົ້າ ເຊິ່ງມີຜົນສັກສິດເລີ່ມແຕ່ວັນທີ 1 ມັງກອນ ປີ 2022.
ຈີນຈະນຳໃຊ້ບັນດາມາດຕະການຄວບຄຸມຢ່າງເຄັ່ງຄັດກວ່າເກົ່າກ່ຽວກັບຄວາມປອດໄພ, ສະບຽງອາຫານ, ຕົ້ນກຳເນີດ. ກະຊວງກະສິກຳ ແລະ ພັດທະນາຊົນນະບົດ ຕ້ອງເຜີຍແຜ່ໂດຍໄວໃຫ້ແກ່ບັນດາທ້ອງຖິ່ນ ເພື່ອແຈ້ງໃຫ້ບັນດາວິສາຫະກິດຮັບຊາບ ແລະ ແນະນຳຊາວກະສິກອນ ຜະລິດຕາມມາດຕະຖານ, ມີລະຫັດເຂດປູກຝັງ, ວິສາຫະກິດຕອບສະໜອງບັນດາຂໍ້ກຳນົດຂອງ ຝ່າຍຈີນ ກ່ຽວກັບການຫຸ້ມຫໍ່, ຍີ່ຫໍ້ ແລະ ຄຸນນະພາບ.
ບຸນຄົງ
