ປອ. ຈາມີ ເປີດ​ເຜີຍ​ຄວາມ​ລັບ​ໃນ​ການ​ຊ່ວຍ​ໃຫ້​ລູກ “ອ່ານ ແລະ ຂຽນ​ໄດ້​ຢ່າງ​ຄ່ອງ​ແຄ້ວ” ​ພາ​ສາ​ຫວຽດນາມ

	ສື່ມວນຊົນ - ມອບປີກໃຫ້ພາສາຫວຽດນາມ ບິນໄປໄກ
	ພາສາຫວຽດນາມ "ປົ່ງດອກ" ຢູ່ທີ່ດິນດອກໄມ້ Tulip

ຫຼັກການທີ່ບໍ່ປ່ຽນແປງແມ່ນ "ພຽງເວົ້າພາສາຫວຽດນາມກັບລູກເທົ່ານັ້ນ!"

ບໍ່​ຄື​ກັບ​ຫລາຍ​ຄອບ​ຄົວ​ຊາວ​ຫວຽດ​ນາມ ທີ່​ດຳ​ລົງ​ຊີ​ວິດ​ຢູ່​ໃນ​ສະ​ພາບ​ແວດ​ລ້ອມ​ສອງ​ພາ​ສາ, ທ່ານ​ນາງ ປອ. ຈາມີ ໄດ້​ວາງ​ກົດ​ໝາຍ​ອັນ​ໜັກ​ແໜ້ນ​ຄື: ນັບ​ແຕ່​ລູກ​ຂອງ​ນາງ​ເກີດ​ມາ​ຈົນ​ເຖິງ​ປັດ​ຈຸ​ບັນ, ນາງ​ໄດ້​ໃຊ້​ແຕ່​ຫວຽດ​ນາມ ໃນ​ການ​ສື່​ສານ​ປະ​ຈຳ​ວັນ​ກັບ​ລູກ. ພາສາແມ່ຂອງນາງແມ່ນພາສາຫວຽດນາມ. ສະ​ນັ້ນ, ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ລູກ​ເຂົ້າ​ໃຈ​ຕົນ, ລູກ​ຕ້ອງ​ສາມາດ​ຟັງ, ​ເຂົ້າ​ໃຈ, ​ເວົ້າ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ.

ປອ. ຈາມີ ແລະ ລູກສາວ CiCi. (ພາບ: ບຸລຸດສະໜອງ)

ຍ້ອນຄວາມສອດຄ່ອງນັ້ນ, ພາສາຫວຽດນາມໄດ້ກາຍເປັນ "ພາສາທໍາມະຊາດ" ຂອງ CiCi ຕັ້ງແຕ່ນາງເກີດມາ ແລະເລີ່ມເວົ້າ. ຖ້າ​ນາງ​ໃຊ້​ພາສາ​ຈີນ​ໂດຍ​ບັງ​ເອີນ, ນາງ​ທຳ​ທ່າ​ບໍ່​ເຂົ້າ​ໃຈ, ບໍ່​ຕອບ, ​ແຕ່​ຄ່ອຍໆ​ເຕືອນ​ໃຫ້​ລາວ​ເວົ້າ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ​ອີກ. ການຄົງຕົວແບບບໍ່ມີຄວາມກົດດັນນີ້ ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ຊາວຫວຽດນາມ ຊຶມເຂົ້ານາງແບບທໍາມະຊາດ, ກາຍເປັນພາສາທີ່ນາງໃຊ້ເວົ້າກັບແມ່.

ປະຈຸ​ບັນ, ທຸກໆ​ຄືນ​ຫຼັງ​ຈາກ​ເຮັດ​ວຽກ​ບ້ານ​ແລ້ວ, CiCi ​ໄດ້​ຮຽນ​ໜັງສື​ຫວຽດນາມ​ອີກ 2 ໜ້າ. ໃນ​ທ້າຍ​ອາ​ທິດ, ນາງ​ສາ​ມາດ​ໂທ​ວິ​ດີ​ໂອ​ເພື່ອ "ສະ​ແດງ​ອອກ" ກັບ​ພີ່​ນ້ອງ​ຂອງ​ຕົນ​ຢູ່​ຫວຽດ​ນາມ​ໃນ​ອາ​ທິດ​ທີ່​ຜ່ານ​ມາ. ນາງ​ມີ​ບັນ​ຊີ Zalo, ອ່ານ​ຂ່າວ​ປະ​ຈໍາ​ວັນ​ແລະ​ການ​ພົວ​ພັນ​ກັບ "ຄອບ​ຄົວ​ໃຫຍ່" ຂອງ​ນາງ​ໃນ​ຫວຽດ​ນາມ.

ການ​ພາ​ລູກ​ກັບ​ຄືນ​ປະ​ເທດ​ຫວຽດ​ນາມ​ເປັນ​ປົກ​ກະ​ຕິ​ແມ່ນ​ກະ​ແຈ​ເພື່ອ​ສ່ອງ​ແສງ​ໄຟ​ຂອງ​ຫວຽດ​ນາມ “ລຸກ​ໄໝ້” ຢູ່​ໃນ​ລູກ.

ທ່ານນາງ ປອ. ຈາມີ ​ເນັ້ນ​ໜັກ​ວ່າ ພາສາ​ຫວຽດນາມ ພຽງ​ແຕ່​ມີ​ຄວາມ​ຍືນ​ຍົງ​ຢ່າງ​ແທ້​ຈິງ ​ແລະ ກາຍ​ເປັນ​ຈຸດ​ສະທ້ອນ​ທີ່​ມີ​ເງື່ອນ​ໄຂ ​ເມື່ອ​ເດັກນ້ອຍ​ມີ​ສະພາບ​ແວດ​ລ້ອມ​ທາງ​ພາສາ ​ແລະ ມີ​ໂອກາດ​ນຳ​ໃຊ້. ແລະຄອບຄົວເປັນປັດໃຈທີ່ປະເສີດສໍາລັບເດັກນ້ອຍທີ່ຈະໃຊ້ມັນ. ດຳລົງ​ຊີວິດ​ຢ່າງ​ກົມກຽວ​ກັບ​ແຂນ​ທີ່​ອົດທົນ​ຂອງ​ຄອບຄົວ​ຊາວ​ຫວຽດນາມ, ລູກ​ຫຼານ​ຮັກ​ບ້ານ​ເກີດ​ເມືອງ​ນອນ, ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ແລະ ວັດທະນະທຳ​ຫວຽດນາມ​ກວ່າ.

“ທຸກໆວັນພັກຜ່ອນ, ຂ້າພະເຈົ້າພານາງ CiCi ກັບຄືນຫວຽດນາມ, ຂໍໃຫ້ນາງ “ເຂົ້າຮ່ວມ” ຫ້ອງຮຽນອະນຸບານໃນທົ່ວປະເທດ, ເພື່ອເປັນວິທີທາງເພື່ອໃຫ້ນາງມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດຢ່າງເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບພາສາ ແລະ ວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ ຂອງບ້ານເກີດເມືອງນອນຂອງຕົນ”,​ ນາງແບ່ງປັນ.

CiCi ໄດ້ເຂົ້າຮຽນຢູ່ໂຮງຮຽນປະຖົມ Thang Nhi ຢູ່ເມືອງ Vung Tau, ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ໃນປີ 2024. (ພາບ: ບຸລຸດສະໜອງ)

​ເພື່ອ​ຊ່ວຍ​ໃຫ້​ລູກ​ຂອງ​ຕົນ​ພັດທະນາ​ທັກ​ສະ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ​ຢ່າງ​ເປັນ​ລະບົບ​ຄື​ກັບ​ເດັກນ້ອຍ​ຢູ່​ໃນ​ປະ​ເທດ, ທ່ານ​ນາງ ປອ. ຈາມີ ​ໄດ້​ຕັດສິນ​ໃຈ​ນຳ CiCi ກັບ​ຄືນ​ສູ່​ຫວຽດນາມ ​ເພື່ອ​ຮຽນ​ຊັ້ນ​ຮຽນ​ທີ 1 ຢູ່​ຫວຽດນາມ. ຜົນໄດ້ຮັບແມ່ນເກີນຄວາມຄາດຫວັງ, Cici ປັບຕົວ, ປະສົມປະສານແລະຈັບໄດ້ຢ່າງໄວວາກັບເດັກນ້ອຍໃນປະເທດ. ໃນ​ຕອນ​ທ້າຍ​ຂອງ​ຊັ້ນ​ຮຽນ​ທີ​ຫນຶ່ງ​, Cici ດີ​ເລີດ​ແລະ​ບັນ​ລຸ​ໄດ້​ຫົວ​ຂໍ້​ຂອງ​ນັກ​ຮຽນ​ທີ່​ດີ​ເລີດ​. ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ມີ​ຄວາມ​ຊຳນານ​ໃນ​ການ​ຟັງ, ການ​ເວົ້າ, ອ່ານ ​ແລະ ຂຽນ​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ຫາກ​ຍັງ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຊຸກຍູ້ ​ແລະ ຊີ້​ນຳ​ຂອງ​ແມ່, ນາງ​ຍັງ​ໄດ້ “ຂຽນ​ບົດ​ກະວີ” ​ເປັນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ຢ່າງ​ບໍ່​ມີ​ກຽດ.

​ເມື່ອ​ກັບ​ຄືນ​ໄປ​ຮຽນ​ຢູ່​ຈີນ, ນາງ​ຍັງ​ໄດ້ "ສອນ" ຄູ​ສອນ​ພາສາ​ຈີນ​ເວົ້າ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ​ຢ່າງ​ໜ້າ​ຮັກ, ສອນ​ໝູ່​ເພື່ອນ​ນັບ​ເປັນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ແລະ ຮ້ອງ​ເພງ​ຊາດ​ຫວຽດນາມ​ໃຫ້​ເຂົາ​ເຈົ້າ. ມີບົດກະວີ "ເຕັດປະກາດເອກະລາດ" ຂອງ Cici, ເຊິ່ງຍັງຖືກສະແດງຢູ່ໃນໂຮງຮຽນປະຖົມໃນປະເທດຈີນ. ນີ້ແມ່ນຊັບສິນທີ່ບໍ່ມີຄ່າ, ເປັນພື້ນຖານອັນແຂງແກ່ນສໍາລັບການເດີນທາງທັງຫມົດຂອງ CiCi ໃນອະນາຄົດ. ບາງຄັ້ງນາງເຕັ້ນເພງ "ຜົມຂອງແມ່ແມ່ນເງິນໃນເມກ ... ". ປະຈຸ​ບັນ​ສຳລັບ​ເດັກນ້ອຍ, ພາສາ​ຫວຽດບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ແມ່ນ​ພາສາ​ຂອງ​ຄອບຄົວ, ບ້ານ​ເກີດ​ເມືອງ​ນອນ ​ແລະ ​ປະ​ເທດ​ອີກ​ດ້ວຍ.

ບົດກະວີຂຽນໂດຍ CiCi. (ພາບ: ບຸລຸດສະໜອງ)

ເຫັນ​ໄດ້​ວ່າ​ການ​ເດີນ​ທາງ​ຂອງ​ທ່ານນາງ ປອ. ຈາມີ ເພື່ອ​ປົກ​ປັກ​ຮັກ​ສາ​ຫວຽດ​ນາມ​ໃຫ້​ລູກ​ຫຼານ ແມ່ນພໍ່​ແມ່​ຕ້ອງ​ສະ​ໝ່ຳ​ສະ​ເໝີ 100% ພາສາຫວຽດ​ນາມ ກັບ​ລູກ​ແຕ່​ຍັງ​ນ້ອຍ; ພາສາຫວຽດບໍ່ສາມາດປ່ຽນແທນໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງໃນພາສາຄອບຄົວ; ຕັ້ງໜ້າ​ສ້າງ​ກາລະ​ໂອກາດ​ໃຫ້​ເດັກນ້ອຍ​ໄດ້​ພົວພັນ​ກັບ​ຄອບຄົວ, ສະພາບ​ແວດ​ລ້ອມ ​ແລະ ວັດທະນະທຳ ຫວຽດນາມ ຢ່າງ​ເປັນ​ປະຈຳ.

CiCi (ທີສອງຈາກຊ້າຍ) ເກັ່ງໃນການເສັງໄດ້ລາງວັນນັກຮຽນເກັ່ງຊັ້ນປະຖົມຢູ່ຫວຽດນາມ. (ພາບ: ບຸລຸດສະໜອງ)

ທ່ານນາງ ປອ. ຈາມີ ​ແບ່ງປັນ​ວ່າ, ກ່ອນ​ໜ້າ​ນີ້ ຄະນະ​ກຳມະການ​ຊາວ​ຫວຽດນາມ ອາ​ໄສ​ຢູ່​ຕ່າງປະ​ເທດ​ໄດ້​ສົມທົບ​ກັບ​ມະຫາວິທະຍາ​ໄລ​ຫຼາຍ​ແຫ່ງ​ເພື່ອ​ເປີດ​ຫ້ອງ​ຮຽນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ໃຫ້​ແກ່​ລູກ​ຫຼານ​ຊາວ​ຫວຽດນາມ ຢູ່​ຕ່າງປະ​ເທດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ເດັກນ້ອຍສາມາດຖືກນໍາກັບຄືນໄປຫວຽດນາມເພື່ອເຂົ້າຮ່ວມ "ຄ້າຍພັກແລ້ງ". ກ່ຽວ​ກັບ​ປະ​ເທດ​ຈີນ, ​ໃນ​ປີ 2025, ສະຖານທູດ​ຫວຽດນາມ​ປະຈຳ​ຈີນ​ຍັງ​ຈະ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ຊຸດ​ຮຽນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ​ໃຫ້​ລູກ​ຫຼານ​ຊາວ​ຫວຽດນາມ​ອາ​ໄສ​ຢູ່​ຈີນ. ສະ​ນັ້ນ, ຊຸມ​ຊົນ​ຫວຽດ​ນາມ​ສາ​ມາດ​ຍາດ​ແຍ່ງ​ກາ​ລະ​ໂອ​ກາດ​ທີ່​ດີ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ລູກ​ຫຼານ​ຮຽນ​ຮູ້​ຫວຽດ​ນາມ ແລະ ສຳ​ຜັດ​ກັບ​ວັດ​ທະ​ນະ​ທຳ​ບ້ານ​ເກີດ​ເມືອງ​ນອນ.

ທ່ານນາງ ປອ. ຈາມີ ຢືນຢັນ​ວ່າ: “ຫວຽດນາມ ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ແມ່ນ​ພາສາ​ຂອງ​ບ້ານ​ເກີດ​ເມືອງ​ນອນ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ຫາກ​ໃນ​ສະພາບ​ການ​ຮ່ວມ​ມື​ຮອບດ້ານ​ລະຫວ່າງ​ຫວຽດນາມ - ຈີນ ​ໃນ​ປະຈຸ​ບັນ, ບັນດາ​ຜູ້​ມີ​ພອນ​ສະຫວັນ​ທີ່​ເກັ່ງ​ກ້າ​ສາມາດ​ເວົ້າ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ແລະ ຈີນ ກໍ່​ແມ່ນ​ສິ່ງ​ຈຳ​ເປັນ, ດັ່ງ​ນັ້ນ ການ​ສອນ​ໃຫ້​ລູກ​ຫຼານ​ເວົ້າ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ໃຫ້​ຄ່ອງ​ແຄ້ວ ​ແມ່ນ​ອີກ​ໜຶ່ງ​ທາງ​ເລືອກ​ໃນ​ການ​ດຳລົງ​ຊີວິດ​ໃນ​ອະນາຄົດ”.

ອາຈານຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ Osaka ແລະ ການເດີນທາງຂອງການສອນພາສາແມ່ໃຫ້ເດັກນ້ອຍຫ່າງໄກຈາກບ້ານ ຍສໝ - ໃນຫ້ອງຮຽນນ້ອຍໆໃນ Osaka, ມີເດັກນ້ອຍຄົນໜຶ່ງເຄີຍປະກາດວ່າ “ລູກເວົ້າພາສາຫວຽດນາມບໍ່ໄດ້ອີກແລ້ວ”. ​ເຖິງ​ຢ່າງ​ໃດ​ກໍ​ຕາມ, ​ໃນ​ຫ້ອງ​ຮຽນ​ຂອງອາຈານ ໂງທິເຢີນ (1986) ​ໃນ​ເວລາ​ບໍ່​ດົນ, ​ເດັກນ້ອຍ​ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ເວົ້າ​ໄດ້ເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງ​ຂຽນ​ງາມ, ຮັກ​ການ​ຮ່ຳຮຽນ ​ແລະ ເປັນເຈົ້າການໃນການສື່ສານ​ກັບ​ພໍ່​ເຖົ້າ​ແມ່​ເຖົ້າ​ຢູ່ ຫວຽດນາມ. ​ເລື່ອງ​ນັ້ນ​ແມ່ນ​ການ​ຢັ້ງຢືນ​ເຖິງ​ຄວາມ​ມານະ​ພະຍາຍາມ​ຢ່າງ​ບໍ່​ຢຸດ​ຢັ້ງ​ຂອງ​ ອາຈານ ເຢີນ - ຄູ​ສອນ​ອາສາ​ສະໝັກ​ທີ່​ຮັກສາ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ໃນ​ທຸກ​ວັນ​ໃນ​ຜືນ​ແຜ່ນດິນ​ແຫ່ງ​ດອກ​ໄມ້.

ປະພາຄານຮັກສາພາສາຫວຽດນາມ ຢູ່ Udon Thani (ປະເທດໄທ) ຍສໝ - ຢູ່ແຂວງ ອຸດອນທານີ (ປະເທດໄທ), ມີຊຸມຊົນຊາວໄທ ທີ່ມີເຊື້ອຊາດຫວຽດນາມ ທີ່ຮັກສາພາສາແມ່ຂອງຕົນຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງມາເປັນເວລາເກືອບໜຶ່ງສະຕະວັດ. ອຸດອນທານີ ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນບ່ອນທີ່ຊາວຫວຽດນາມ ເຂົ້າມາຕັ້ງຖິ່ນຖານຕັ້ງແຕ່ຊຸມປີ 1940 ຂອງສະຕະວັດກ່ອນເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຂອງການເຄື່ອນໄຫວຮຽນພາສາຫວຽດນາມ ທີ່ແຜ່ຂະຫຍາຍໄປທົ່ວພາກຕາເວັນອອກສຽງເໜືອຂອງປະເທດໄທ.