ເອື້ອຍ ເວິນ ມີອາຍຸ 47 ປີ, ດຳລົງຊີວິດຢູ່ເຂດ Yvoir, ປະເທດແບນຊິກ, ເຊິ່ງແມ່ນສະຖານທີ່ມີແມ່ນ້ຳລ້ຳເຊທີ່ອຸດົມສົມບູນ, ເໝາະກັບການປູກດອກບົວ, ເຖິງວ່າອາກາດໜາວ.
ການປູກດອກບົວຢູ່ເອີລົບຍາກກ່ວາຫຼາຍເມື່ອທຽບໃສ່ກັບບັນດາປະເທດຢູ່ເຂດຮ້ອນ ຍ້ອນວ່າມີລະດູຮ້ອນສັ້ນ. ຢູ່ແບນຊິກ,ອຸນຫະພູມລະຫວ່າງຕອນກາງຄືນ ແລະ ກາງເວັນວັນຜິດດ່ຽງສູງເຮັດໃຫ້ດອກບົວມີການພັດທະນາຢ່າງຊັກຊ້າ. ລະດູໜາວມີອາກາດໜາວຈັດ ແຕ່ເດືອນທັນວາ ຫາເດືອນ ກຸມພາ ອຸນຫະພູມມັກຫຼຸດລົງໃນລະດັບຕິດລົບ, ເຊິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ຕົ້ນໄມ້ຕາຍງ່າຍ.
ເພື່ອແກ້ໄຂປັດໄຈດ້ານດິນຟ້າອາກາດ, ເອື້ອຍ ເວິນ ຕ້ອງນຳໃຊ້ລະບົບຝີງ, ບາງເທື່ອກໍ່ນຳໃຊ້ແສງສ່ອງສະຫວ່າງແທນຕາເວັນ.
ໃນຕະຫຼອດໄລຍະດອກບົວບານ, ແມ່ຍິງເຊື້ອຊາດ ຫວຽດນາມ ຮູ້ສຶກວ່າ ຕອນເຊົ້າມືໃດຕົນເອງກໍ່ໄດ້ເພີ່ມກຳລັງແຮງ. ລາວມາສວນ, ດົມອາກາດປອດໂປ່ງເຢັນສະບາຍຂອງດອກບົວ. ບາງຄັ້ງ, ລາວໄດ້ເອົາຊາໃສ່ຢູ່ທາງໃນຂອງດອກບົວທີ່ໃກ້ຂະບານ ແລະ ອັດເຂົ້າ ເພື່ອຈະມີຊາດອກບົວກິນໃນມື້ຕໍ່ໄປ. ລາວໄດ້ນຳໃຊ້ໃບດອກບົວເພື່ອປະດັບປະດາໃຫ້ແກ່ບັນດາເຍື່ອງອາຫານ ແລະ ຕາກແດດໄວ້ເຮັດຊາດື່ມ.
ນີ້ແມ່ນດອກບົວຂາວເຊິ່ງມີຄວາມງາມແບບເບົາບາງ
ນອກຈາກປັກດອກບົວໃນບ້ານ, ບາງຄັ້ງເອື້ອຍ ເວິນ ກໍ່ເດັດດອກບົວໄປຖະຫວາຍຢູ່ວັດຮວາງຽມ ຢູ່ ນະຄອນຫຼວງ Bruxelles. ເອື້ອຍ ເຟືອກເວິນ ແບ່ງປັນວ່າ ພວມຢູ່ແບນຊິກ ແຕ່ລະດູແລ້ງຄິດວ່າພວມດຳລົງຊີວິດຢູ່ ຫວຽດນາມ ຍ້ອນມີດອກບົວ.
ບຸນຄົງ
