ບົດ​ກະວີ “ເຕົາ​ໄຟ” ຂອງ​ນັກ​ກະ​ວີ ບັ້ງ​ຫວຽດ ຖືກ​ຂຽນ​ຢ່າງ​ລະ​ອຽດ​ຢູ່​ໜ້າ​ຂາວ​ໂດຍນ້ອງ ດາວມາຍລິງ (ອາ​ຍຸ 18 ປີ), ລູກ​ສາວ​ກົກ​ຂອງ​ນາງ ຫງວຽນ​ງອກ​ຮ່າ. ​ລາຍ​ມື​ທີ່​ອ່ອນ​ລົງ​ເລັກ​ນ້ອຍ ​ແລະ ຮູບ​ແຕ້ມ​ຂອງ​ແມ່​ຕູ້​ຈູດ​ໄຟ​ກັບ​ຫລານ​ທີ່​ຢູ່​ຄຽງ​ຂ້າງ​ນາງ ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ໜ້າ​ເວັບ​ນຳ​ເອົາ​ຄວາມ​ອົບ​ອຸ່ນ​ຂອງ​ຊາວ​ຫວຽດນາມ​ຫລາຍ​ຂຶ້ນ.

ນາງ ຮ່າ​ ກ່າວ​ວ່າ, ທຸກໆ​ເທື່ອ​ທີ່​ລູກ​ຂຽນ​ພາສາ​ຫວຽດ​ໄດ້​ງາມ​ແບບ​ນັ້ນ, ນາງ​ຮູ້ສຶກ​ອົບ​ອຸ່ນ​ໝົດ​ມື້. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ນາງຍິ້ມອ່ອນໆ: "ຂ້າພະເຈົ້າຮັກສາພາສາຫວຽດນາມໃຫ້ລູກຂອງຂ້າພະເຈົ້າເພາະວ່າ ... ຕົວຈິງແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ເກັ່ງພາສາເຊັກ ຫຼື ພາສາອັງກິດທີ່ຈະອະທິບາຍທຸກຢ່າງ. ຖ້າຂ້າພະເຈົ້າຢາກໃຫ້ລູກຂອງຂ້າພະເຈົ້າເຂົ້າໃຈ, ມີວິທີດຽວແມ່ນໃຊ້ພາສາຫວຽດນາມ."

ແລະຈາກຄວາມຕ້ອງການທີ່ແທ້ຈິງຂອງແມ່ - ເວົ້າກັບລູກໃນພາສາຂອງຕົນເອງຢ່າງສົມບູນ - ເລື່ອງຂອງນາງເລີ່ມຕົ້ນ.

ຫງວຽນຫງອກຮ່າ ແລະ ລູກ 4 ຄົນ.

​ນາງ ຮ່າ ໃຫ້​ຮູ້​ວ່າ ປີ 2003, ນາງໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບ​ໄປ​ຮຽນຢູ່ທີ່ນີ້ຈາກອາວ - ທ່ານປະລິນຍາເອກຄົນໜຶ່ງທີ່ພວມສຶກສາແລະເຮັດວຽກເປັນເວລາຫລາຍປີໃນສາທາລະນະລັດເຊັກ. ສິບ​ປີ​ຕໍ່​ມາ, ເມື່ອ​ລູກ​ສາວ​ກົກ​ຂອງ​ນາງ​ເຂົ້າ​ຮຽນ​ຊັ້ນ​ຮຽນ​ທີ 1, ນາງ​ໄດ້​ຕັດ​ສິນ​ໃຈ​ໄປ​ຕັ້ງ​ຖິ່ນ​ຖານ​ຢູ່​ນະ​ຄອນຫຼວງ Praha, ບ່ອນ​ທີ່​ມີ​ໂຮງ​ຮຽນ​ທີ່​ດີ​ທີ່​ສຸດ ແລະ ມີ​ຊຸມ​ຊົນ​ຫວຽດ​ນາມ​ໃຫຍ່.

ຄອບ​ຄົວ​ຂອງ​ນາງ​ອາ​ໃສ​ຢູ່​ໃນ​ໃຈ​ກາງ​ຂອງ Praha - ເປັນ​ເຂດ​ທີ່​ຄຶກ​ຄື້ນ​ແລະ​ຫຼາຍ​ວັດ​ທະ​ນະ​ທໍາ. ນາງ​ໄດ້​ເປີດ​ຮ້ານ​ອາ​ຫານ​ພິ​ເສດ​ກ່ຽວ​ກັບ​ເຍື່ອງ​ອາ​ຫານ​ຫວຽດ​ນາມ. ວຽກ​ງານ​ຂອງ​ນາງ​ຊ່ວຍ​ໃຫ້​ລາວ​ພົວ​ພັນ​ກັບ​ຊາວ​ຫວຽດ​ນາມ​ໃນ​ແຕ່​ລະ​ວັນ, ເຮັດ​ໃຫ້​ພາ​ສາ​ຫວຽດ​ກາຍ​ເປັນ​ພາ​ສາ​ເດີມ​ຕະ​ຫຼອດ​ເວ​ລາ.

ແທນ​ທີ່​ຈະ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ກຸ່ມ​ຕາມ​ແບບ​ດັ້ງ​ເດີມ, ນາງ​ ຮ່າ ໄດ້​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ຢູ່​ໃນ​ຊຸມ​ຊົນ​ອອນ​ລາຍ, ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ແມ່ນ​ກຸ່ມ “ສະ​ມາ​ຄົມ​ແມ່ ​ແລະ ​ເດັກ​ໃນ Czech” ເຊິ່ງ​ມີ​ສະ​ມາ​ຊິກ​ຫຼາຍ​ກວ່າ 71,000 ຄົນ. ຢູ່ທີ່ນັ້ນ, ນາງ ແລະ ສະມາຊິກຄົນອື່ນໆ ໄດ້ແບ່ງປັນ ແລະ ຊ່ວຍເຫຼືອປະຊາຊົນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ຍິງ ແລະ ເດັກນ້ອຍ. ໃຜທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການເຮັດວຽກ, ຮຽນ, ເອກະສານຫຼືຊີວິດສາມາດເຂົ້າມາໃນກຸ່ມຖາມໄດ້.

“ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຕິດພັນກັບປະຊາຄົມຊາວຫວຽດນາມຢູ່ສາທາລະນະລັດເຊັກ ແມ່ນອາດຈະເປັນຍ້ອນຂາ້ພະເຈົ້າໄດ້ເວົ້າພາສາຫວຽດນາມທຸກໆມື້”, ນາງກ່າວ.

ນ້ອງ ດາວມາຍລິງ, ລູກ​ສາວ​ກົກ​ຂອງນາງ ຫງວຽນຫງອກ​ຮ່າ, ດ້ວຍ​ບົດ​ກະວີ​ທີ່​ນ້ອງ​ໄດ້​ຂຽນ​ຄືນ​ໃໝ່​ເປັນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ.

ລູກສາມຄົນຂອງນາງ ຮ່າ - ມາຍລິງ (18 ປີ), ອຽວນລິງ (14 ປີ) ແລະ ເຍີດລິງ (ອາຍຸ 10 ປີ) ຮຽນໃນສະພາບແວດລ້ອມຫຼາຍຊາດຄື: ຫວຽດນາມ, ຈີນ, ອູແກຣນ, ອາເມລິກາ, ອັງກິດ... ພາສາໃນຄອບຄົວມີການປ່ຽນແປງໃນແຕ່ລະໄລຍະ: ຕອນຍັງນ້ອຍເຂົາເຈົ້າເວົ້າພາສາຫວຽດນາມຢູ່ເຮືອນ, ເຊັກຢູ່ໂຮງຮຽນ; ເມື່ອ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໃຫຍ່​ຂຶ້ນ, ເອື້ອຍ​ນ້ອງ​ທັງ​ສາມ​ເວົ້າ​ກັນ​ເປັນ​ພາ​ສາ​ອັງ​ກິດ. ແຕ່ກັບແມ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ, ມັນເປັນພາສາຫວຽດນາມສະເຫມີ.

ນາງ ຮ່າ ອະທິບາຍ​ວ່າ: “ຂາ້ພະເຈົ້າບໍ່​ເກັ່ງ​ພາສາ​ເຊັກ​ໂກ ​ແລະ ພາສາ​ອັງກິດ ​ເຖິງ​ຂັ້ນ​ອະທິບາຍ​ທຸກ​ຢ່າງ​ໃຫ້​ລູກ​ຫຼານ​ເວົ້າ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ໄດ້​ດີ, ຈະ​ມີ​ໂອກາດ​ວຽກ​ເຮັດ​ງານ​ທຳ​ຫຼາຍ​ຢ່າງ​ໃນ​ອະນາຄົດ ​ເພາະວ່າ​ປະຊາ​ຄົມ​ຊາວ ຫວຽດນາມ ຢູ່ ສາທາລະນະ​ລັດ ເຊັກ​ໂກ ມີ​ຄວາມ​ເຂັ້ມ​ແຂງ”.

ໂດຍ​ບໍ່​ມີ​ແຜນ​ການ​ຮຽນ​ຫຼື​ຫ້ອງ​ຮຽນ​ທີ່​ໄດ້​ກໍາ​ນົດ​ໄວ້​, ນາງ ຮ່າ ໄດ້​ສອນ​ລູກ​ຂອງ​ຕົນ​ພາ​ສາ​ຫວຽດ​ໂດຍ​ຜ່ານ​ການ​ສົນ​ທະ​ນາ​ປະ​ຈໍາ​ວັນ​ແລະ​ຂໍ້​ຄວາມ​. ຖ້າເດັກນ້ອຍບໍ່ເຂົ້າໃຈຄໍາສັບໃດຫນຶ່ງ, ນາງອະທິບາຍເປັນພາສາເຊັກໂກຫຼືພາສາອັງກິດ, ບາງຄັ້ງໃຊ້ໂທລະສັບສະຫຼາດຂອງນາງເພື່ອເບິ່ງມັນ.

ເດັກນ້ອຍຂອງນາງເວົ້າພາສາຫວຽດນາມໄດ້ດີ, ແຕ່ "ພວກເຂົາບໍ່ມີສໍານຽງແລະອ່ານຊ້າ". ນາງແບ່ງປັນວ່າ ບໍ່ເຄີຍສອນລູກອ່ານ ແລະ ຂຽນພາສາຫວຽດນາມ ຢ່າງຖືກຕ້ອງ ເພາະຢ້ານວ່າເຂົາເຈົ້າຈະມີບັນຫາເລື່ອງພາສາຕອນຍັງນ້ອຍ ແລະ ເຂົາເຈົ້າຈະຫຍຸ້ງຫຼາຍເມື່ອເຂົາເຈົ້າໃຫຍ່ຂຶ້ນ. "ບາງທີຂາ້ພະເຈົ້າຈະສົ່ງພວກເຂົາໄປຮຽນອ່ານ ແລະ ຂຽນພາສາຫວຽດນາມໃນລະດູຮ້ອນນີ້," ນາງວາງແຜນ.

ນາງ ຫງວຽນ​ຫງອກ​ຮ່າ ​ແລະ ລູກ​ຫຼານ​ອອກ​ນອກໄປຫຼິ້ນ.

ມີບາງຄັ້ງທີ່ເດັກນ້ອຍເວົ້າພາສາຫວຽດນາມພຽງເລັກນ້ອຍ, ໂດຍສະເພາະໃນເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າຢູ່ໃນໂຮງຮຽນຫຼືໃນເວລາທີ່ແມ່ຂອງເຂົາເຈົ້າບໍ່ຢູ່. ນາງ ຮ່າ ບໍ່​ໄດ້​ບັງຄັບ​ເຂົາ​ເຈົ້າ, ​ແຕ່​ຍັງ​ຄົງ​ເວົ້າ​ລົມ​ກັນ​ເປັນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ​ທຸກ​ຄັ້ງ​ທີ່​ເປັນ​ໄປ​ໄດ້. ​ເມື່ອ​ ມາຍລິງ ​ເສັງ​ໄດ້​ຮຽນ​ຈົບ​ມັດທະຍົມ​ປາຍ ​ແລະ ຕ້ອງ​ອ່ານ​ວັນນະຄະດີ​ຄລາສສິກ​ຫຼາຍ​ເລື່ອງ, ລູກ​ມັກ​ຖາມ​ແມ່​ກ່ຽວ​ກັບ​ຄວາມ​ໝາຍ​ເລິກ​ເຊິ່ງ, ນາງ ຮ່າ​ ໄດ້​ອະທິບາຍ​ເປັນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ລູກ​ໄດ້​ແປ​ເປັນ​ພາສາ​ເຊັກ​ໂກ.

ສິ່ງທີ່ຍາກທີ່ສຸດ, ອີງຕາມນາງເເລ້ວ, ແມ່ນການຂາດສະພາບແວດລ້ອມການປະຕິບັດ. ຫຼາຍ​ຄອບຄົວ​ຊາວ​ຫວຽດນາມ ຢູ່​ສາທາລະນະ​ລັດ ເຊັກ​ໂກ ມີ​ຄວາມ​ຫຍຸ້ງ​ຍາກ​ຫຼາຍ​ຈົນ​ລູກ​ເວົ້າ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ບໍ່​ສາມາດ​ເວົ້າ​ກັບ​ພໍ່​ເຖົ້າ​ແມ່​ເຖົ້າ. ສິ່ງທີ່ນາງ ຮ່າ ເຫັນວ່າໂຊກດີແມ່ນລູກຫຼານຍັງມັກດົນຕີຫວຽດນາມ, ໂດຍສະເພາະນັກຮ້ອງ ເຊີນຕຸງ M-TP, ມັກອາຫານຫວຽດນາມ, ມັກກັບໄປຫວຽດນາມ ແລະ ທຸກໆມື້ໄດ້ກອດແມ່ ແລະເວົ້າວ່າ “ລູກຮັກແມ່” ເປັນພາສາຫວຽດນາມ.

ສຳລັບ​ນາງ ຮ່າ, ພາສາ ຫວຽດນາມ ບໍ່​ສາມາດ​ແຍກ​ອອກ​ຈາກ​ອາຫານ​ໄດ້. “ຕາບໃດທີ່ພາສາຫວຽດນາມ ແລະອາຫານຫວຽດນາມຍັງຄົງຢູ່, ເຈົ້າຈະບໍ່ສູນເສຍຮາກຂອງເຈົ້າ", ນາງກ່າວ.

ເອື້ອຍນ້ອງ ລິງ ທັງສາມຄົນ ລ້ວນແຕ່ມັກອາຫານຫວຽດນາມ, ແລະມັກເຮັດອາຫານຫວຽດນາມດ້ວຍຕົນເອງ. ເອື້ອຍທັງ​ສອງ​ຍັງ​ມັກ​ການ​ຖັກ​ແສ່ວ, ຖັກ​ແສ່ວ, ຖັກ​ແສ່ວ​ຄື​ສາວ​ຫວຽດ​ໃນ​ເມື່ອ​ກ່ອນ.

ໃນປີ 2020, ເມື່ອພະຍາດໂຄວິດ-19 ລະບາດຂຶ້ນ, ນ້ອງ ມາຍລິງ ອາຍຸ 13 ປີ ໄດ້ເຮັດໜ້າກາກຂອງຕົນເອງເພື່ອມອບໃຫ້ເພື່ອນບ້ານ ແລະ ໝູ່ເພື່ອນ ແລະ ວາງໄວ້ຕໍ່ໜ້າປະຕູໂຮງຮຽນ. "ທຸກໆ 10 ນາທີ, ລູກຈະເຮັດຈົບອັນຫນຶ່ງ," ນາງ ຮ່າ ເລົ່າ.

​ນາງ ຮ່າ ​ເຊື່ອ​ວ່າ ເຝີຮ້ອນຖ້ວຍໜຶ່ງ, ໝໍ້​ປາ ຫຼື​ອາຫານ​ແລງ ບາງ​ເທື່ອ​ກໍ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຮັກສາພາສາຫວຽດນາມ​ເຂັ້ມ​ແຂງ​ກວ່າ​ບົດຮຽນ​ໃດ​ໜຶ່ງ. ເມື່ອເດັກນ້ອຍສາມາດເວົ້າພາສາຫວຽດນາມໄດ້, ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຕິດພັນກັບພໍ່ເຖົ້າແມ່ເຖົ້າ, ຍາດຕິພີ່ນ້ອງຫຼາຍຂື້ນ, ແລະ ບໍ່ປະຖິ້ມເລື່ອງລາວຂອງຄອບຄົວຕົນເອງ.

ຕາມ​ນາງ ຮ່າ​ ແລ້ວ, ອບຄົວ​ຍັງ​ຄົງ​ແມ່ນ​ສິ່ງ​ແວດ​ລ້ອມ​ທີ່​ສຳຄັນ​ທີ່​ສຸດ​ເພື່ອ​ປົກ​ປັກ​ຮັກສາ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ​ໃຫ້​ແກ່​ລູກ​ຫຼານ: “ຄອບຄົວ​ໜຶ່ງ​ຫຼື​ພໍ່​ແມ່​ທັງ​ສອງ​ແມ່ນ​ຫວຽດນາມ, ບໍ່​ມີ​ເຫດຜົນ​ທີ່​ລູກ​ເວົ້າ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ​ບໍ່​ໄດ້.” ສະພາບແວດລ້ອມຊຸມຊົນມີບົດບາດສະຫນັບສະຫນູນ, ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍມີໂອກາດໃນການສື່ສານແລະການປະຕິບັດ. ຊາວ ຫວຽດນາມ ຢູ່ ສ.ເຊັກໂກ ມີຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ແລະ ມີຄວາມເຂັ້ມຂຸ້ນ, ສະນັ້ນ ບັນດາຫ້ອງຮຽນພາສາຫວຽດນາມ ທັງທາງອອນໄລນ໌ ແລະ ດ້ວຍຕົນເອງ ໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງຢ່າງອຸດົມສົມບູນ, ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍພັດທະນາທັກສະທັງ 4 ຢ່າງຄື: ຟັງ-ເວົ້າ-ອ່ານ-ຂຽນ.

ອາຫານ​ພື້ນ​ເມືອງ​ທີ່​ອຸດົມສົມບູນ​ຊ່ວຍ​ໃຫ້​ລູກ​ຫຼານ​ຮັກສາ​ຮີດຄອງ​ປະ​ເພນີ​ຂອງ​ຄອບຄົວ​ຫວຽດນາມ.

ນັບ​ແຕ່​ປີ 2013, ລັດ​ຖະ​ບານສ. ເຊັກ​ໂກ ໄດ້​ຮັບ​ຮູ້​ປະ​ຊາ​ຄົມ​ຊາວ​ຫວຽດ​ນາມ​ເປັນ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ສ່ວນ​ໜ້ອຍ​ໃນ​ປະ​ເທດ​ຢ່າງ​ເປັນ​ທາງ​ການ. ຫຼາຍ​ນະ​ໂຍບາຍ​ໜູນ​ຊ່ວຍ​ການ​ລົງທຶນ, ດຳ​ເນີນ​ທຸລະ​ກິດ, ການ​ດຳລົງ​ຊີວິດ ​ແລະ ການ​ຮ່ຳຮຽນ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຜັນ​ຂະຫຍາຍ; ບັນດາ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ວັດທະນະທຳ​ຄື​ພິທີ​ຍົກ​ທຸງ​ຊາດ​ຫວຽດນາມ ຢູ່​ສະໜາມ​ຫຼວງ Praha ນ​ວັນ​ຊາດ, ງານ​ວາງສະ​ແດງ​ການ​ທູດ, ງານ​ວາງສະ​ແດງ​ອາຫານ ​ແລະ ອື່ນໆ ​ໄດ້​ກາຍ​ເປັນ​ໂອກາດ​ເພື່ອ​ໂຄສະນາ​ວັດທະນະທຳ​ຫວຽດນາມ ຢ່າງ​ເຂັ້ມແຂງ​.

ຕາມ​ນາງ ຮ່າ ແລ້ວ, ປະ​ຊາ​ຊົນ ເຊັກ​ໂກ ມີ​ຄວາມ​ສຸ​ພາບ​ອ່ອນ​ໂຍນ, ອົບ​ອຸ່ນ ແລະ ເປີດ​ອົກ​ເປີດ​ໃຈ​ຕໍ່​ວັດ​ທະ​ນະ​ທຳ​ຫວຽດ​ນາມ. ຊາວ​ຫວຽດ​ນາມ ຍາມ​ໃດ​ກໍ​ມີ​ຄວາມ​ດຸ​ໝັ່ນ​ຂະ​ຫຍັນ​ຂັນ​ເຄື່ອນ, ຮັກ​ສາ​ກົດ​ໝາຍ, ດູ​ແລ​ລູກ​ຫຼານ, ດັ່ງ​ນັ້ນ​ຈຶ່ງ​ຖື​ວ່າ​ເປັນ​ເພື່ອນ​ມິດ​ທີ່​ດີ, ເພື່ອນ​ບ້ານ​ໃກ້​ຄຽງ​ທີ່​ດີ. ຮ້ານ​ອາ​ຫານ​ຫວຽດ​ນາມ​ໄດ້​ປະ​ກົດ​ຕົວ​ຢ່າງ​ດົກ​ຫນາ​ວ່າ "ຊາວ​ຕ່າວປະເທດມັກນ​້​ໍາ​ປາ​" ບໍ່​ແມ່ນ​ເລື່ອງ​ຕະ​ຫລົກ​.

​ລູກ​ສາມ​ຄົນ​ຂອງ​ນາງ​ຮຽນ​ພິ​ເສດ​ຢູ່​ສູນ​ການ​ຄ້າ Sapa, “​ແຈ​ໜຶ່ງ​ຂອງ​ຮ່າ​ໂນ້ຍ ຢູ່​ໃຈກາງ​ນະຄອນ Praha”. ຢູ່​ທີ່​ນັ້ນ, ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ສາມາດ​ຝຶກ​ຊ້ອມ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ, ​ໄດ້​ພົບ​ປະ​ກັບ​ເພື່ອນ​ມິດ​ຫວຽດນາມ ​ແລະ ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ບັນດາ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ຂອງ​ຊຸມ​ຊົນ​ເຊັ່ນ: ວັນ​ເກີດ, ງານ​ແຕ່ງດອງ, ຮັບ​ປະທານ​ອາຫານ​ຫວຽດນາມ...

ໃນອະນາຄົດ, ນາງ ຮ່າ ປາດຖະໜາຢາກສອນລູກຫຼານໃຫ້ອ່ານ, ຂຽນພາສາຫວຽດນາມ ດີກວ່າ ແລະ ຢາກຮ່ວມກັບປະຊາຄົມຈັດຕັ້ງການເຄື່ອນໄຫວຫຼາຍຢ່າງເພື່ອໃຫ້ເດັກນ້ອຍຮ້ອງເພງ, ເລົ່າບົດກະວີ ເພາະວ່າ ພະຍາງ ແລະ ທຳນອງແມ່ນວິທີທີ່ໄວທີ່ສຸດສໍາລັບເດັກນ້ອຍທີ່ຈະຮັກພາສາຫວຽດນາມ.

ລູກຂອງນາງ ຫງວຽນຫງອກຮ່າ ຊິມເຂົ້າປູ້ນເປັດກືກປີ້ງຫວຽດນາມ ຢູ່ສູນການຄ້າ Sapa (Praha, ສາທາລະນະລັດເຊັກ).

ບຳລຸງ​ສ້າງ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ຢູ່​ສາທາລະນະ​ລັດ ເຊັກໂກ

ຕາມ​ສະຖານທູດ​ຫວຽດນາມ​ປະຈຳ​ເຊັກ​ໂກ​ແລ້ວ, ປະຈຸ​ບັນ, ປະຊາ​ຄົມ​ຊາວ​ຫວຽດນາມ​ຢູ່​ປະ​ເທດ​ນີ້​ມີ​ປະມານ 100.000 ຄົນ, ​ແມ່ນ​ຊົນ​ເຜົ່າ​ສ່ວນ​ໜ້ອຍ​ໃຫຍ່​ອັນ​ດັບ 3 ຂອງ​ສາທາລະນະ​ລັດ​ເຊັກ ​ແລະ ກໍ່​ແມ່ນ​ປະຊາ​ຄົມ​ຊາວ​ຫວຽດນາມ​ໃຫຍ່​ທີ 3 ຢູ່​ເອີ​ລົບ.

​ເນື່ອງ​ໃນ​ໂອກາດ​ວັນ​ເຊີດຊູພາສາ​ຫວຽດນາມ (8 ກັນຍາ), ​ໄດ້​ຈັດ​ຕັ້ງ​ການ​ແຂ່ງຂັນ​ຂຽນ, ການ​ນຳ​ສະ​ເໜີ, ​ແລກປ່ຽນ​ວັດທະນະທຳ ​ແລະ ອື່ນໆ​ເປັນ​ຈຳນວນ​ຫຼວງ​ຫຼາຍ​ໃນ​ແຕ່ລະ​ປີ, ຊ່ວຍ​ໃຫ້​ຊາວ​ຫວຽດນາມ ຢູ່​ຕ່າງປະ​ເທດ​ຮັກສາ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ແລະ ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ກັບ​ບ້ານ​ເກີດ​ເມືອງ​ນອນ. ງານປະກວດ “ພາສາຫວຽດນາມຂອງຂ້າພະເຈົ້າ” ແລະ ຫ້ອງຮຽນພາສາຫວຽດນາມ ບໍ່ເສຍຄ່າຢູ່ Praha ແລະ ຫຼາຍນະຄອນ ສ້າງໂອກາດໃຫ້ຄົນລຸ້ນທີ 2 ແລະ 3 ໄດ້ຮໍ່າຮຽນ ແລະ ຮັກພາສາແມ່.

ໃນ​ບັນ​ດາ​ຫຼາຍ​ຕົວແບບ, ສູນ​ພາ​ສາ​ຫວຽດ​ຢູ່ Praha ພາຍ​ໃຕ້​ສະ​ມາ​ຄົມ​ຫວຽດ​ນາມ ຢູ່​ສູນ​ການ​ຄ້າ Sapa (Praha) ແມ່ນ​ຈຸດ​ເດັ່ນ​ສະ​ເພາະ. ຫ້ອງຮຽນໃນທ້າຍອາທິດສຳລັບນັກຮຽນຕັ້ງແຕ່ຊັ້ນອະນຸບານເຖິງໄວຮຸ່ນ ໂດຍມີຫຼັກສູດແບ່ງຕາມລະດັບ, ເນັ້ນພັດທະນາທັກສະ 4 ດ້ານຄື: ຟັງ-ເວົ້າ-ອ່ານ-ຂຽນ. ນອກຈາກ​ພາສາ​ແລ້ວ, ນັກ​ສຶກສາ​ຍັງ​ໄດ້​ແນະນຳ​ນິທານ, ​ເພງ​ພື້ນ​ເມືອງ, ສຸພາສິດ, ​ເພງ​ພື້ນ​ເມືອງ, ວາດ​ພາບ​ກ່ຽວ​ກັບ​ເຕິ​ດ, ຮຽນ​ຮູ້​ກ່ຽວ​ກັບ​ງານ​ບຸນ​ປະ​ເພນີ.

ໃນອະນາຄົດອັນໃກ້ນີ້, ສູນດັ່ງກ່າວມີແຜນທີ່ຈະປະຕິບັດໂຄງການສອນພາສາຫວຽດນາມອອນໄລນ໌ໃຫ້ແກ່ເດັກນ້ອຍໃນເຂດທີ່ຈໍາກັດການເຂົ້າເຖິງຫ້ອງຮຽນໂດຍກົງ, ໂດຍມີເປົ້າໝາຍຄື: ຮອດປີ 2030, ຢ່າງໜ້ອຍ 80% ຂອງເດັກນ້ອຍຫວຽດນາມຢູ່ ສ.ເຊັກໂກ ຈະມີຄວາມຄ່ອງແຄ້ວທາງດ້ານພາສາຫວຽດນາມໃນຊີວິດປະຈໍາວັນ.