ໃນ​ຕອນ​ແລງ​ວັນ​ເສົາ​, ຢູ່​ເຮືອນນ້ອຍຫຼັງ​ໜຶ່ງ​ຢູ່​ລັດພາກ​ຕາ​ເວັນ​ຕົກ​ອົດ​ສະ​ຕາ​ລີ, ສອງ​ເອື້ອຍ​ນ້ອງ​ຄື ແຄ໋ງອານ (12 ປີ) ​ແລະ ແຄ໋ງລິງ (10 ປີ), ນັ່ງ​ຢູ່​ໂຕະ​ຮຽນ​ຢ່າງ​ກະຕືລືລົ້ນ. ຄອມ​ພິວ​ເຕີ​ໄດ້​ແລ່ນ​ແອັບ Zoom ຢູ່​ແລ້ວ - ບ່ອນ​ທີ່​ໃນ​ອີກ​ບໍ່​ເທົ່າ​ໃດ​ນາ​ທີ, ຫ້ອງ​ຮຽນ "ຮັກພາສາຫວຽດນາມ" ຂອງ​ທ່ານປອ. ຫງວຽນເຖ໋ເຢືອງ ຈະ​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ. ໃນຫນ້າຈໍ, ໃບຫນ້າເລັກນ້ອຍປະກົດຂຶ້ນຫນຶ່ງຫຼັງຈາກທີ່ອື່ນ. ​ເຖິງ​ວ່າ​ແຕ່ລະຄົນ​ຢູ່​ບ່ອນ​ທີ່​ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ​ກັບ​ເຂດ​ເວລາ​ທີ່​ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ, ​ແຕ່​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ລ້ວນ​ແຕ່​ມີ​ຄວາມ​ປິ​ຕິ​ຍິນ​ດີ​ຄື: ​​ໄດ້ຮຽນ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ, ພາສາ​ທີ່​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ເຂົ້າ​ກັບ​ບ້ານ​ເກີດ​ເມືອງ​ນອນ.

ຫ້ອງຮຽນອອນໄລຜ່ານແອັບ Zoom ຈັດໂດຍ ໂຮງຮຽນຮັກພາສາຫວຽດນາມ.

ບົດຮຽນມື້ນີ້ພິເສດກວ່າປົກກະຕິ. ຫຼັງ​ຈາກ​ອ່ານ​ຫົວຂໍ້ "ພັນລະນາຫ້ອງ​ຮັບ​ແຂກ​ຂອງ​ຕົນ" ແລ້ວ, ອາຈານ ເຢືອງ ຍິ້ມ​ແລະ​ແນະນຳ​ວ່າ: "ດຽວນີ້​ລອງ​ໃຊ້ AI Gemini ເພື່ອສ້າງ​ຮູບ​ຕາມ​ຄຳ​ພັນລະນາຂອງຕົນ". ຫ້ອງຮຽນທັງຫມົດຫາຍໃຈດ້ວຍຄວາມຕື່ນເຕັ້ນ. ເອື້ອຍນ້ອງສອງຄົ ແຄ໋ງອານ ແລະ ແຄ໋ງລິງ ພິມສາຍທຳອິດຢ່າງກະຕືລືລົ້ນວ່າ: “ຫ້ອງຮັບແຂກຂອງນ້ອງມີໂຊຟາ ແລະ ໂທລະພາບ.” ພຽງ​ແຕ່​ບໍ່​ພໍ​ເທົ່າ​ໃດ​ນາ​ທີ​ຕໍ່​ມາ​, ຮູບ​ພາບ​ໄດ້​ປາ​ກົດ​ຢູ່​ໃນ​ຫນ້າ​ຈໍ​, ແຕ່​ວ່າ​ມັນ​ແປກ​: ຕັ່ງ​ໄດ້​ມີ​ການ​ປ່ຽນ​ສີ​, ໂຕະ​ໄດ້​ຫາຍ​ໄປ​.

ເອື້ອຍນ້ອງສອງຄົນຕ້ອງງົງໆ ພະຍາຍາມຊອກຫາວິທີສະແດງລາຍລະອຽດນ້ອຍໆຄື: ໂຊຟາສີຟ້າ, ໂຕະກາງຫ້ອງ, ຕູ້ປຶ້ມທີ່ມີ 5 ລີ້ນຊັກ, ຊັ້ນວາງໂທລະທັດສີຂາວ... ເປັນພາສາຫວຽດນາມ, ບາງເທື່ອກໍ່ຕ້ອງຖາມຄູສອນເປັນພາສາອັງກິດ. ດ້ວຍການຄລິກ "ສ້າງຄືນໃຫມ່", ຮູບພາບໃນຫນ້າຈໍຄ່ອຍໆກາຍເປັນທີ່ຄຸ້ນເຄີຍ, ຈົນ​ກ​່​ວາປະກົດອອກເທິງທິວທັດອົບອຸ່ນ ແລະ ເຟີນີເຈີຄ້າຍຄືຫ້ອງຮັບແຂກທີ່ແທ້ຈິງ.

ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່ ແຄ໋ງອານ ແລະ ແຄ໋ງລິງ​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ​ແຕ່​ບັນດາ​ນັກ​ຮຽນໃນ​ຫ້ອງ​ຍັງ​ຕື່ນ​ເຕັ້ນ​ທີ່​ຈະ​ພະຍາຍາມ. ນັກຮຽນບາງ​ຄົນ​ໄດ້​ເພີ່ມ​ກະ​ຖາງ​ດອກ​ໄມ້, ຮູບ​ແຕ້ມ​ພູມ​ສັນ​ຖານ, ຫຼື​ ໂຕແມວ​ນ້ອຍ​ນອນ​ຢູ່​ເທິງ​ຕັ່ງ. ອາຈານ ເຢືອງ ອົດ​ທົນ​ອ່ານ​ແຕ່​ລະ​ວັກ, ຄ່ອຍໆ​ແກ້​ໄຂ​ການ​ນຳ​ໃຊ້​ຄຳ​ສັບ, ແນະ​ນຳ​ເດັກ​ນ້ອຍ​ໃຫ້​ຂະ​ຫຍາຍ​ຄຳ​ສັບ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ ແລະ ​ສະ​ແດງ​ອອກ​ໃຫ້​ເຫັນ​ໄດ້​ຊັດ​ເຈນ​ຂຶ້ນ. ບົດຮຽນໄດ້ຈົບລົງດ້ວຍຄວາມຕື່ນເຕັ້ນເມື່ອເດັກນ້ອຍແຕ່ລະຄົນມີຮູບພາບທີ່ມີຊີວິດຊີວາຂອງຕົນເອງ.

ນາງ ໂງທິມິງຫງອກ, ແມ່ຂອງລູກ 2 ຄົນ ແຄ໋ງອານ ແລະ ແຄ໋ງລິງ ເລົ່າວ່າ ຕອນຄໍ່າຄືນນັ້ນ, ພາຍຫຼັງຮຽນຈົບ, ລູກ 2 ຄົນ ໄດ້ແລ່ນອອກມາສະແດງວ່າ: “ພວກລູກໃຊ້ AI ເພື່ອແຕ້ມຮູບຄືກັບເຮືອນຂອງພວກເຮົາ!”. ສໍາລັບນາງ, ບົດຮຽນນັ້ນເປັນປະສົບການພິເສດ. ໃນ​ຂະ​ນະ​ທີ່​ຮຽນ, ລູກ​ສອງ​ຄົນ​ຂອງ​ນາງ​ມີ​ຄວາມ​ຢາກ​ຮູ້​ຢາກ​ເຫັນ, ຮຽນ​ຮູ້​ວິ​ທີ​ພັນ​ລະ​ນາ​ວັດ​ຖຸ​ເປັນ​ພາ​ສາ​ຫວຽດ ແລະ ຖາມ​ຄູ​ຄຳ​ສັບ​ໃໝ່.

“ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຢືນເບິ່ງຢູ່ຂ້າງນອກ, ແຕ່ຂ້ອຍກໍ່ດີໃຈ. AI ບໍ່ພຽງແຕ່ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍມີຄວາມສົນໃຈ, ແຕ່ຍັງເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສັງເກດ ແລະ ສະແດງອອກເປັນພາສາຫວຽດນາມ ຢ່າງລະມັດລະວັງ. ສິ່ງທີ່ດີແມ່ນບົດຮຽນທີ່ເບິ່ງຄືວ່າງ່າຍດາຍນີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີຄິດ, ວິທີການເວົ້າ, ແລະຄວາມສຸກຂອງການມີພາສາຫວຽດນາມປາກົດຢູ່ຕໍ່ຫນ້າຕາຂອງເຂົາເຈົ້າ”, ນາງ ແບ່ງປັນ.

ສຳລັບ​ທ່ານ​ປອ. ຫງວຽນເຖ໋ເຢືອງ, ຜູ້​ຮ່ວມ​ກໍ່​ຕັ້ງ ​ແລະ ຜູ້ອຳນວຍການ​ໂຮງຮຽນ​ຮັກ​ພາສາຫວຽດນາມ, ບົດຮຽນ​ດັ່ງກ່າວ​ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ແມ່ນ​ການ​ສອນ​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ຫາກ​ຍັງ​ແມ່ນ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ເພື່ອ​ຫວ່ານ​ເມັດ​ພັນ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ຮັກ​ແພງ​ຂອງ​ພາສາ​ແມ່.

ອາຈານ ເຢືອງ ເລົ່າວ່າ ຮັກພາສາຫວຽດນາມ ເລີ່​ມນຳ​ໃຊ້​ປັນຍາ​ປະດິດ​ປະມານ 2 ປີ​ກ່ອນ, ​ເມື່ອລາວຮັບຮູ້ເຖິງທ່າແຮງຂອງເຄື່ອງມືສ້າງຮູບພາບ, ສຽງ ແລະ ຂໍ້ມູນເອກະສານ. ໃນຕອນທໍາອິດ, ມັນເປັນພຽງແຕ່ການທົດລອງຂະຫນາດນ້ອຍ: ການນໍາໃຊ້ AI ເພື່ອສ້າງຮູບແຕ້ມສໍາລັບການບັນຍາຍ, ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍເບິ່ງເຫັນແນວຄວາມຄິດ, ວັດຖຸ, ຫຼືລັກສະນະໃນນິທານພື້ນເມືອງ. ຈາກນັ້ນ, ກໍ່ໄດ້ສືບຕໍ່ຂະຫຍາຍ, ນຳໃຊ້ດົນຕີສ້າງ AI (ສຸໂນ) ເພື່ອຫັນບົດກະວີ ແລະ ບົດເພງທີ່ນັກຮຽນຂຽນເປັນບົດເພງທີ່ສົມບູນ;AI ສ້າງວິດີໂອ (Sora) ເພື່ອສ້າງສາກທີ່ນັກຮຽນພັນລະນາໃນການຂຽນຂອງເຂົາເຈົ້າ.

“ເມື່ອນັກຮຽນເຫັນການຂຽນບົດເພງ ຫຼື ໜັງສັ້ນ, ເຂົາເຈົ້າດີໃຈຫຼາຍ, ມັນເຮັດໃຫ້ການຮຽນພາສາຫວຽດບໍ່ແຫ້ງແລ້ງ, ແຕ່ກາຍເປັນບ່ອນປົດປ່ອຍຄວາມຄິດສ້າງສັນ, ຊ່ວຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຫັນຈິນຕະນາການ “ມີຊີວິດ” ຢູ່ໜ້າຈໍ”, ອາຈານກ່າວ.

ບໍ່ພຽງແຕ່ AI ນຳເອົາປະສົບການໃໝ່ໆມາໃຫ້ນັກຮຽນເທົ່ານັ້ນ, ມັນຍັງເປັນຜູ້ຊ່ວຍອັນມີພະລັງໃຫ້ແກ່ອາຈານ ເຢືອງ ເອງຕະຫຼອດຂະບວນການສອນ. ກ່ອນແຕ່ລະບົດຮຽນ, ລາວມັກຈະໃຊ້ເວລາຢ່າງລະມັດລະວັງໃນການກະກຽມແຜນການສອນແລະເຄື່ອງມືປັນຍາປະດິດເຊັ່ນ ChatGPT ແລະ Gemini ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ລາວຈັດຕັ້ງ, ປັບປຸງແລະເພີ່ມປະສິດທິພາບເນື້ອຫາ. AI ຍັງຊ່ວຍໃຫ້ລາວປະເມີນບົດຮຽນຄືນໃຫມ່ຫຼັງຈາກມັນຈົບລົງ. ແທນທີ່ຈະຕ້ອງບັນທຶກແຕ່ລະຄຳຄິດເຫັນ ແລະ ປະຕິກິລິຍາຂອງນັກຮຽນຄືແຕ່ກ່ອນ, ດຽວນີ້ຄູສາມາດທົບທວນບົດສະຫຼຸບທີ່ສ້າງຂຶ້ນໂດຍອັດຕະໂນມັດໂດຍລະບົບຄື: ເປີເຊັນຂອງນັກຮຽນເວົ້າ, ລະດັບການມີສ່ວນຮ່ວມ, ສ່ວນໃດທີ່ໜ້າສົນໃຈທີ່ສຸດ, ສ່ວນໃດທີ່ຍັງເຂົ້າໃຈຍາກ...

"AI ບໍ່ໄດ້ແທນທີ່ການສັງເກດຂອງຄູ, ແຕ່ມັນໃຫ້ຂາ້ພະເຈົ້າມີກະຈົກທີ່ຖືກຕ້ອງຫຼາຍເພື່ອໃຫ້ຂາ້ພະເຈົ້າເຂົ້າໃຈນັກຮຽນແຕ່ລະຄົນໄດ້ດີຂຶ້ນ. ຍ້ອນນັ້ນ, ຂາ້ພະເຈົ້າສາມາດຕິດຕາມຄວາມຄືບຫນ້າຂອງນັກຮຽນໃນໄລຍະເວລາ, ປັບວິທີການທີ່ເຫມາະສົມແລະປັບແຕ່ງເສັ້ນທາງການຮຽນຮູ້ສ່ວນບຸກຄົນ. ສໍາລັບນັກຮຽນທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກ, ການສັງເຄາະຂໍ້ມູນຜ່ານ AI ຍັງຊ່ວຍໃຫ້ພໍ່ແມ່ເຂົ້າໃຈຂະບວນການຮຽນຮູ້ຂອງລູກໄດ້ງ່າຍ, ສ້າງຄວາມໃກ້ຊິດລະຫວ່າງຄອບຄົວແລະຫ້ອງຮຽນ", ອາຈານ ເຢືອງ ແບ່ງປັນ.

AI ຊ່ວຍອາຈານໃນການສະຫຼຸບເນື້ອໃນ ແລະ ການວິເຄາະຕົວເລກສະແດງຫຼັງຈາກບົດຮຽນ.

​ເຖິງ​ຢ່າງ​ໃດ​ກໍ​ຕາມ, ຕາມອາຈານ ເຢືອງ ​ແລ້ວ, AI ພຽງ​ແຕ່​ມີ​ປະສິດທິ​ຜົນ​ຢ່າງ​ແທ້​ຈິງ​ເມື່ອ​ນຳ​ໃຊ້​ແບບ​ຄວບ​ຄຸມ. “ພວກຂາ້ພະເຈົ້າເຕືອນນັກຮຽນ ແລະ ພໍ່ແມ່ສະເໝີວ່າ AI ແມ່ນຜູ້ຊ່ວຍ, ບໍ່ແມ່ນຜູ້ແທນ. ບາງຄັ້ງ, ກ່ອນທີ່ຄູຈະໃຫ້ເວລາເຮັດມັນ, ນັກຮຽນຮູ້ການໃຊ້ AI ເພື່ອຂຽນບົດຄວາມພາສາຫວຽດນາມແລ້ວ. ແຕ່ເມື່ອອ່ານມັນ, ຮູ້ທັນທີ - ບົດຄວາມຂາດຄວາມຮູ້ສຶກ, ໂດຍບໍ່ມີ "ຄວາມຜິດພາດທີ່ຫນ້າຮັກ" ຂອງເດັກນ້ອຍທີ່ຮຽນພາສາແມ່ຢູ່ຕ່າງປະເທດ".

ດັ່ງນັ້ນ, ໃນແຕ່ລະບົດຮຽນ, ລາວສະເຫມີແນະນໍານັກຮຽນໃຫ້ໃຊ້ AI ຢ່າງມີສະຕິ: ພຽງແຕ່ແນະນໍາແນວຄວາມຄິດ, ສະຫນັບສະຫນູນຮູບແຕ້ມ, ແຕ່ບໍ່ໃຫ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ. “ສິ່ງທີ່ AI ບໍ່ມີ ແລະບໍ່ເຄີຍມີແມ່ນອາລົມ, ພາສາຫວຽດນາມ ແມ່ນພາສາຂອງອາລົມ, ຄວາມຊົງຈຳ, ຄວາມຜູກພັນ, ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດໃຫ້ເຄື່ອງຈັກຮຽນຮູ້ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນໃຫ້ເຮົາໄດ້”, ອາຈານ ເຢືອງ ຢືນຢັນ​.

ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ລາວມີຄວາມສຸກທີ່ສຸດແມ່ນການຕອບສະຫນອງໃນທາງບວກຈາກນັກຮຽນແລະພໍ່ແມ່. ເດັກນ້ອຍມີຄວາມຢາກຮູ້ຢາກເຫັນໂດຍທໍາມະຊາດ, ດັ່ງນັ້ນເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຈັບເຄື່ອງມືໃໝ່ຢ່າງໄວວາ, ພໍ່ແມ່ທັງແປກໃຈ ແລະ ຕື່ນຕົວເມື່ອເຫັນລູກຂອງເຂົາເຈົ້າຂຽນໄດ້ຄ່ອງແຄ້ວ, ໝັ້ນໃຈ, ແລະສົນໃຈພາສາຫວຽດນາມຫຼາຍຂຶ້ນ. ອາຈານ ເຢືອງ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ ໃນໄລຍະຈະມາເຖິງ, ໂຮງຮຽນຮັກພາສາຫວຽດນາມ ຈະສືບຕໍ່ເປີດກວ້າງຫ້ອງຮຽນ AI ແລະ ພັດທະນາລະບົບການຮຽນຮູ້ດີຈີຕອນ ເພື່ອໃຫ້ເດັກນ້ອຍ ຫວຽດນາມ ນັບມື້ນັບຫຼາຍໃນທົ່ວໂລກໄດ້ມີໂອກາດຮໍ່າຮຽນ, ເຂົ້າໃຈ ແລະຮັກແພງຫວຽດນາມກວ່າ.

ພາຍຫຼັງ 6 ປີ​ແຫ່ງ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ, ໂຮງຮຽນ​ຮັກ​ພາສາ​ຫວຽດນາມ ​ໄດ້​ກາຍ​ເປັນ “​ໂຮງຮຽນ​ທົ່ວ​ໂລກ” ຂອງ​ເດັກນ້ອຍ​ຫວຽດນາມ ​ໃນ 5 ທະວີບ. ຕາມ​ທ່ານປອ. ຫງວຽນເຖ໋ເຢືອງ ​ແລ້ວ, ມາ​ຮອດ​ປະຈຸ​ບັນ, ​ໂຮງຮຽນ​ມີ​ນັກຮຽນ​ເຂົ້າ​ຮຽນ 10.000 ກວ່າ​ຄົນ, ​ໃນ​ນັ້ນ​ເກືອບ 600 ຄົນ​ແມ່ນ​ນັກຮຽນ​ປະຈຳ. “ມີນັກຮຽນບາງຄົນຮຽນຢູ່ອົດສະຕຣາລີ, ຝຣັ່ງ, ອາເມລິກາ, ແລະ ຍີ່ປຸ່ນ, ແຕ່ຍ້ອນ Zoom ແລະ AI, ເຂົາເຈົ້າສາມາດສຶກສາ ແລະ ສ້າງຮ່ວມກັນໄດ້. ຂາ້ພະເຈົ້າຍັງເວົ້າຕະຫຼົກຢູ່ວ່າ: ຕາບໃດທີ່ອິນເຕີເນັດໝັ້ນຄົງ, ພາສາຫວຽດນາມ ສາມາດ “ບິນ” ຂ້າມ 5 ທະວີບໄດ້”, ອາຈານ ເຢືອງ ຍິ້ມ.

ບໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ເປັນ​ຫ້ອງ​ຮຽນ​ພາ​ສາ​ເທົ່າ​ນັ້ນ, ຮັກ​ແພງ​ຫວຽດ​ຍັງ​ກາຍ​ເປັນ​ສະ​ຖານ​ທີ່​ວັດ​ທະ​ນະ​ທຳ​ຫວຽດ​ນາມ​ຂະ​ໜາດ​ນ້ອຍ, ເຊິ່ງ​ແຕ່​ລະ​ບົດ​ຮຽນ​ລ້ວນ​ແຕ່​ມີ​ພາບ​ພົດ​ເຖິງ​ບ້ານ​ເກີດ​ເມືອງ​ນອນ. ​ໃນ​ຫຼັກສູດ, ອາຈານ ເຢືອງ ຍາມ​ໃດ​ກໍ່​ສົມທົບ​ບັນດາ​ເນື້ອ​ໃນ​ວັດທະນະທຳ​ຂອງ​ຊາດ​ຢ່າງ​ມີ​ຊີວິດ​ຊີວາ. ນັກ​ຮຽນ​ໄດ້​ຟັງ​ນິທານ, ສຸພາສິດ, ກາຢາວ, ຮຽນ​ຮູ້​ກ່ຽວ​ກັບ​ຮີດຄອງ​ປະ​ເພນີບຸນເຕັດ, ບຸນໄຫວ້ພະຈັນ, ໄຫວ້ບູຊາບັນພະບຸລຸດເຈົ້າຊີວິດຮຸ່ງ ຫຼື ​ຮ້ອງ​ເພງ​ທີ່​ເດັກນ້ອຍ​ຄຸ້ນ​ເຄີຍ.